Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door kelt
https://nl.wikipedia.org/wiki/Californi%C3%AB
De Golden State is bijna zo groot als Frankrijk,is perfect gelegen, maar is er op een of andere manier in geslaagd een bevolking van over de 37 miljoen mensen te moeten torsen.
Ondanks de pogingen van de Californische overheid tot verbeteringen leeft een steeds groter deel van die bevolking in armoede en het verder "solidair" belasten van de succesvollen en de bedrijven jaagde al een deel weg.Net als in Vlaanderen is ook op aanzienlijke wijze "gemorst" met gronden die beter onbebouwd gebleven waren...(hetgeen ook zware gevolgen op de waterhuishouding moet gehad hebben)
En nu zijn er al enkele jaren groeiende problemen met de watervoorziening.
Het is allemaal heel erg interessant te debatteren over klimaatswijziging en zo,(typisch iets voor het nog relatief welvarende blanke bevolkingdeel,irrelevant voor de rest in hun dompelarij)maar het fundamentele debat,hoe krijgen we onze aantallen met tientallen procenten naar beneden,wordt niet gevoerd.(wegens gevaar op verzanding in beschuldigingen van racisme....laat het ons maar aanzien)
In een paar generaties is het misgelopen,dergelijke fout herstellen zal ook een paar generaties kosten.
Ongeacht of het klimaat veranderd of niet....
In de tussentijd staat water op rantsoen,sterft de landbouw,emigreren diegenen die kunnen en worden de "suburbs" van de grote steden zo mogelijk nog ergere poelen van verderf en ellende.De VS heeft geen bootvluchtelingen vandoen....ze ZIJN al in situ.... 
|
In de geest van politici lijken onze aantallen achtergrondgeruis te zijn.
Niet alleen in de geest van onze politici uiteraard, bij heel veel mensen is dit het geval.
Maar als er één groep van mensen bewust zou moeten zijn van de werkelijke impact van onze aantallen zijn het de politici natuurlijk, zij worden geacht ons in gunstige wateren te voeren.
Niet dus.
Gisteren hoorde ik John Crombé van de SPA pleiten voor een eerlijker lastenverdeling (simpelste vertaling: sterkste schouders moeten de zwaarste lasten dragen).
Meer liberaal geïnspireerde sprekers zullen wijzen op het gevaar dat overbelasten van de sterkste schouders resulteert in het ontmoedigen van die sterke schouders om nog initiatieven te nemen.
Voor beide visies valt wat te zeggen.
Het is wel spijtig dat de keuze zich steeds tussen deze twee uitersten of één of andere variant ervan afspeelt.
Nu eens winnen diegenen die voor meer socialisme pleiten en een volgende keer zijn het de liberalen die winnen.
Beide zorgen ze ervoor dat de machine min of meer blijft draaien.
Je zou de machine kunnen zien als een gigantische grondboor die ons elk jaar dieper de grond invoert.
Wij allemaal lopen mee in de tredmolen die deze machine aandrijft en ons steeds dieper voert.
Hoe dieper we gaan, hoe minder zonlicht ons bereikt, van de zuivere lucht en de weidse natuur aan de oppervlakte blijft maar weinig meer waarneembaar.
Er is nog enkel het dagelijkse lopen in de tredmolen dat ons volledig opeist en verdooft.
Zolang men het licht niet ziet zal dit blijven doorgaan.
De bestaande visies (socialisme/liberalisme) volstaan niet als oplossing.
Beide visies (en alle varianten ervan) blijven ons dieper voeren.
Beide hebben hun waarde.
Het is mooi om solidair te zijn met de zwakkere.
Het is ook mooi om de beste van de klas te belonen omdat zijn inzet ons allen op een hoger niveau kan tillen.
Maar beide visies hebben geen oog voor een proces dat ongehinderd blijft doorgaan ongeacht welke van de twee visies er op een bepaald ogenblik de overhand heeft.
Dit proces is dat onze aantallen enorm gestegen zijn en intussen reeds lang het
optimaal aantal mensen * doen overschrijden heeft.
Naarmate we dit
optimaal aantal mensen* meer en meer overschrijden hoe meer crises en ellende je mag verwachten.
Net wat er al een hele tijd gebeurd.
* zie ook:
http://forum.politics.be/showthread.php?t=175515