Federaal België met drie deelgebieden: goed compromis?
Stel dat de huidige drie gewesten blijven bestaan, maar tot drie herleid worden:
- een Vlaams deelgebied
- een Waals deelgebied
- een Brabants deelgebied
Het Brussels gewest wordt afgeschaft en de gemeenten, naar Antwerps model herschikt.
De gemeenschappen worden opgeheven (een tendens die beantwoordt aan de de facto realiteit na de zesde staatshervorming), voor de Duitstalige gemeenschap wordt een specifieke oplossing uitgedacht.
De faciliteitengemeenten worden afgeschaft, de taalgrens en -wetten blijven behouden. Brussel wordt dus weer een gewone stad binnen Brabant (weliswaar de hoofdstad van dit gewest en van het land).
In art. 35 van de grondwet worden enerzijds de federale en anderzijds de gewestelijke bevoegdheden vastgelegd.
De Kamer vertegenwoordigt het geheel, de Senaat de deelgebieden (weliswaar ook met rechtstreeks verkozen Senatoren).
De federale regering wordt herleid tot 15 leden (geen staatssecretarissen meer), voor de regeringen der deelgebieden wordt bepaald dat hun gezamenlijk aantal het aantal van 20 niet mag overschrijden (ze weerspiegelen m.a.w. het aantal inwoners, idem voor hun parlementen).
Het parlement en de regering van de Franse gemeenschap worden afgeschaft, idem voor de VGC, de FGC en de GGC. De taken van het Brussels gewest worden overgenomen door het Brussels parlement en de Brusselse regering en eventueel gedeconcentreerd over Brussel, Leuven en Waver.
De steden en provincies krijgen een veel ruimere autonomie.
|