De Tijd schrijft vandaag:
Citaat:
Weg vrij voor privatisering Proximus en Bpost
De regering-Michel heeft een wettelijk kader gecreëerd om de verkoop van de overheidsbelangen in Proximus en Bpost mogelijk te maken. Concrete plannen zijn er evenwel nog niet.
Concrete plannen voor een privatisering van Proximus en Bpost zijn er nog niet, ook niet sinds de interesse van KPN voor Proximus. De bevoegde minister Alexander De Croo (Open VLD) creëert evenwel al het wettelijk kader om een verkoop mogelijk te maken. De wet van 21 maart 1991 over de overheidsbedrijven wordt gewijzigd, waardoor er geen hindernissen meer zijn als de regering de twee bedrijven wil privatiseren. ‘Zo moet niet met de fanfare op kop op jacht worden gegaan’, is te horen.
De overheidsparticipatie in Proximus en Bpost kan worden teruggebracht tot minder dan 50 procent plus één aandeel. Met de huidige koersen zou een verkoop van Proximus zo’n 6 miljard euro kunnen opbrengen, een privatisering van Bpost zou zo’n 2,5 miljard opleveren. Het kan om een verkoop gaan, maar ook een kapitaalverhoging met een verwatering van het overheidsaandeel is een mogelijk scenario. De regering heeft even overwogen ook de NMBS hierbij te betrekken, maar daar werd van afgezien uit vrees voor sociale onrust bij de spoorwegen.
Blokkeringsminderheid
De regering heeft ook lang gediscussieerd over de vraag of een minimumbelang moet worden aangehouden, bijvoorbeeld een blokkeringsminderheid van 25 procent plus één aandeel. Maar daar is uiteindelijk niet voor gekozen. De overheid kan haar belang dus helemaal verkopen, mocht ze dat willen.
Wel is bepaald dat de regering een verkoop altijd moet aftoetsen aan drie criteria. Gaat het om een strategisch belang, is een Belgische verankering noodzakelijk en levert het bedrijf een essentiële bijdrage aan onze economische groei en jobs?
Kaskoeien
Ook moet politiek afgewogen worden wat het meeste rendeert. Proximus en Bpost zijn kaskoeien, die de begroting jaarlijks een dividendenstroom van honderden miljoenen opleveren. De opbrengst van een verkoop is eenmalig en kan enkel dienen om de staatsschuld af te bouwen. Minister van Begroting Hervé Jamar (MR) waarschuwde er al voor dat bij een privatisering nieuwe inkomsten moeten worden gezocht om de weggevallen dividenden op te vangen.
|
Ik denk niet dat dit een goed idee is (zie ook de laatste paragraaf). Minstens kon men toch voorzien in de mogelijkheid van een ondergrens...
Bovendien voorziet het regeerakkoord niet in deze stap. Wat is dan de bedoeling hiervan ( ? )
De criteria voor een verkoop ten slotte, lijken me zuiver theoretisch: eens de overheid zijn grip verliest op deze bedrijven, kan ze toch niet garant staan dat aan de criteria voldaan wordt. Tenzij via een wettelijk kader. Maar hoe gaat men een bedrijf dat de criteria aan zijn laars lapt, sanctioneren?