Ik heb een kameraad die als electronisch ingenieur in de Verenigde Arabische Emiraten expat zit te wezen.
Het loon. Iets meer dan wat ie als had toen ie nog in Europa rondjakkerde voor zijn werkgever. Een leuk appartementje en een deftige wagen als toemaatje.
Maar, hij kan alleen binnen een beperkt gebied veilig rondwandelen. Komt ie in de buurt van de slavenbarakken (de ghetto's voor de laag geschoolde gastarbeiders uit de Filipijnen en dergelijke) dan zal de politie hem met recht en reden vriendelijk verzoeken snel weg te wezen, om problemen te vermijden.
Komt ie in de gewone stadswijken met lokale bewoners, dan wordt ie in de nek aangekeken, en is de politie nooit ver weg.
Naar de winkel gaan is een hele beproeving, en laat ie nu doen door een gespecialiseerde firma. Dan betaald ie wel die firma, maar wordt hij niet constant bedrogen.
De enige plekken waar hij een sociaal leven kan hebben zijn in speciale gelegenheden ,waar in theorie alleen westerlingen binnen mogen, maar mits uitnodiging een lokale inwoner ook binnenmag. Die uitnodigingen zijn zowel een belediging als een graag aanvaarde kans.
De beleding om naar zo'n verderfelijk oord te gaan, maar de kans om te genieten van alcohol en dames met minder remmingen....
Hij is ook verplicht een lokale werkgever te hebben. Zijn echte werkgever huurt een lokale "heer" in die als uithangbord dienst doet.
Het werkvolk is steevast Koreaans, daar met de lokale arbeidskrachten geen drol is aan te vangen.
Kortom, er is een grondige reden waarom de meeste westerse expats niet in die zandbak blijven hangen.
Maar kom, met wat geluk kan ik binnen een paar maand een persoonlijk verslag uitbrengen.
__________________
De meeste mensen gaan naar het werk om geld te krijgen, niet om het te verdienen.
|