Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door dalibor
Interessant maar daar heb ik het niet over. Ik heb het over mensen in België die de bezetter essentiële hulp verleenden bij het oplijsten, opsporen en wegvoeren van joden. En over het feit dat dit opvallend enthousiaster gebeurde in Antwerpen dan in Brussel, vanwege de grotere Vlaamse bereidheid zich achter de politiek van de nazi's te zetten.
|
Woonden er evenveel joden in Brussel als in Antwerpen? Je weet toch dat Antwerpen tot januari 1944 een CVP'er als burgemeester had en dat het overgrote deel Antwerpse joden onder zijn bestuur zijn weggevoerd? Hij heeft dat gewoon laten gebeuren als hij het al zelf niet georganiseerd heeft. Ik las ergens dat hij lijsten heeft opgesteld en dat de al dan niet wegvoering in zijn handen lag. Waarom heeft deze Belg zich niet tegen de deportaties verzet en waarom ging hij als een held van de Belgische staat vrijuit en mocht hij zelfs vlak na de oorlog opnieuw burgemeester zijn?
Onder andere in dit artikel van de zeker onverdachte Marc Reynebeau wordt de actieve collaboratie van de man nochtans aangekaart.
http://www.standaard.be/cnt/dmf20120817_00262141
Ook de oorlogsburgemeester van Brussel, Jan Grauls, was geen VNV'er. Hij kreeg een in verhouding tot zijn Antwerpse collega veel strengere straf omdat hij als katholiek ook contacten onderhield met het VNV. Nochtans werden volgens jou onder zijn bestuur veel minder joden weggevoerd dan onder dat van zijn Antwerpse CVP-collega.
Dus mogen we - als we jouw redenering volgen - aannemen dat het repressiegekrom veel minder mild was voor iemand die zich meer uitgesproken Vlaams had geëtaleerd.
Dat soort van kromme rechtspraken, verdedigd door menig belgicist, maken dat ik nooit wat voor een land kan voelen dat zo met twee maten en gewichten woog, al naargelang men een meer Vlaamsgezinde houding had aangenomen of niet. Nochtans waren de medeplichtigheid en de misdaden van 'echte' Belgen vaak meer uitgesproken dan van Vlaamsgezinden.