[tandem]

Oorspronkelijk geplaatst door De schoofzak

We gaan beginnen met de eerste vraag, nl. of arbeid correct gedefinieerd is. Neen dus. Maar dat is ook helemaal niet ter zake. Helmut Lotti zingt een beetje. Dat is niet arbeiden. Zegt hij zelf toch. Een fotomodel krijgt centen om daar mooi even te gaan staan. Dat is niet arbeiden. Wat wel gedefinieerd is, is of de centen die ze krijgen, beroepsinkomsten zijn. Of iets anders. En hoe de staat daarop een afname doet. Je moet dus niet noodzakelijk 'arbeiden', maar wel zien dat je "dingen doet" die op een marktconforme manier geld in het laatje brengen. En daarmee dan zien dat je er je leven lang mee toekomt. Geholpen door de staat (in min of in meerdere wijze, naargelang het land waarin je leeft, en naargelang het beleid van dat land ...) Maar toveren is onmogelijk. Zelfs als de staat je een ruim pensioen belooft, ze zal het niet kunnen waarmaken jou 1000 euro te geven, als ze elders of eer slechts 700 euro afpakt van een andere en/of van jou. Het gaat ook niet lang duren, als ze ipv 1000 euro af te pakken, er 1300 afpakt, en daarvan dan 600 euro investeert in een scheepslift die tot niets dient.

Ik zou dat toch echt niet onderschatten Schoofzak, als we alle arbeid correct opnemen (bv fictief aan 10€/hr) dan zal je snel zien hoe mank de besluitvorming is. Ter getuigenis.

Reflectie

Voor het juiste economische inzicht in de 21ste eeuw, is het verhelderend om zich een economie voor te stellen die uit twee sectoren bestaat. Sector A omvat het onbetaalde werk dat mensen voor zichzelf, hun gezin of hun eigen gemeenschap verrichten, terwijl sector B het geheel van goederen en diensten omvat dat bestemd is voor verkoop of ruil via één of andere markt. De productie van goederen en diensten ten behoeve van de markt is zo dominant geworden, dat de economen van het Industriële Tijdperk het hele bestaan van sector A vrijwel vergeten zijn. Het woord “economie” werd op een manier gedefinieerd die alle vormen van productieve arbeid die niet voor de markt zijn bestemd, uitsluit.

Onzichtbaar

De prosument (uit sector A) is daarmee onzichtbaar geworden en geen onderdeel van de economische definities en statistieken. Dat betekent bijvoorbeeld, dat al het onbetaalde werk thuis, het zelf schoonhouden van het huis, kinderen opvoeden en het vrijwilligerswerk in al zijn vormen wordt afgedaan als “niet economisch” terwijl sector B, de zichtbare economie, niet zou kunnen bestaan zonder de goederen en diensten die in sector A, de onzichtbare economie, worden geconsumeerd.

Verwaarloosbaar

Politici en deskundigen staren zich (in het kader van de huidige crisis bezweringen) blind op statistieken die uitsluitend zijn gebaseerd op sector B–transacties. Ze maken zich zorgen over teruglopende “groei” en “productiviteit”. Zolang we echter blijven denken, doen en handelen in achterhaalde categorieën uit het Industriële Tijdperk en sector A blijven beschouwen als verwaarloosbaar en buiten de economie staande, zullen we onze economische problemen nooit onder de knie krijgen.

https://biflatie.nl/artikelen/econom...naire-rijkdom/

Anders gezegd, het beleid is werkelijk hopeloos wanneer deze fundamenten niet eens gezien worden