[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Scherven A. Mok

Uw premisse is de verkeerde interpretatie van Richard Dawkins 'The selfisch gene'. Dawkins heeft zich al meerdere malen beklaagt die titel gebruikt te hebben omdat iedereen die verkeerd interpreteert. De mens voelt zich niet enkel tot zijn eigen nageslacht verplicht, heeft niet enkel koesterende gevoelens naar zijn eigen nageslacht toe, is niet enkel bereid tot opoffering enkel voor het eigen nageslacht. De mens geeft natuurlijk meer om zijn eigen nageslacht en is er tot meer voor toe bereid maar dat wil niet zeggen dat het zich enkel maar tot het bloedeigen nageslacht verplicht voelt of is. Die idee is al lang ontkracht.

Vandaar dat de mens zo geweldig vrijgevig is voor een andere, he

In elk geval geef IK geen snars om onbekenden.

Waarom trekt u uw egoïsme trouwens niet consequent door en gaat u er niet van uit dat een mens enkel kinderen op de wereld zet voor zichzelf en dat het de mens geen zak kan schelen wat er met ze gebeurt eens overleden ?

Daar ga ik inderdaad van uit. Vandaar dat ik al verschillende keren geschreven heb dat wat er na mijn dood gebeurt, eigenlijk geen belang heeft. Echter, de illusie, tijdens het leven, dat uw nageslacht U zal overleven, en dat GIJ daardoor een zekere vorm van overleven mee krijgt, via uw genetisch materiaal, is een sterke illusie, die U laat denken dat ge daardoor uw eigen eindigheid kunt mee verschalken.

Het is diezelfde illusie die de Egyptenaren grote bouwwerken liet maken opdat ze zouden 'verder leven' in de herinnering en zo.

Maar dat is dus ook inderdaad, louter egoistisch en bovendien een illusie.

Als u dus gelooft dat alles wat u doet enkel voor uw kinderen is en dat u alles vernietigt wat u aan en ander moet afstaan (ervan uitgaande dan nog dat er totaal niets onrechtstreeks uw nageslacht ten goed komt) wel dan zal u ook alles trachten te vernietigen.

Trachten te vernietigen, niet noodzakelijk. Maar zeker niet trachten op te bouwen en in stand te houden.

Als u echter de wereld anders ziet of wenst te zien kan het ook anders. Wat u stelt is helemaal geen natuurwet. De mensheid is miljoenen jaren in stamverband geëvolueerd en er waren tal van taboes om familiebanden te sterken of te breken naar gelang het geloof en de inzichten van de betreffende stammen.

Juist, maar er was altijd enige band met nabestaanden.

Nu, over die kapitaalsvernietiging. Ik heb geen exacte cijfers maar als ik de cijfers over menselijk kapitaal neem en er van uitga dat die ongeveer evenredig lopen met die over het productiekapitaal dan gaat momenteel meer dan 70 % van het productiekapitaal niet vernietigd maar enkel overgedragen kunnen worden. Ttz een bedrijf moet volledig familiebezit zijn en ontmanteld worden om het productiekapitaal te vernietigen. In alle andere gevallen gaat het gewoon over in andere handen.

Maar in dat geval gaat uw affaire niet op, he. Als ik een bedrijf mag overlaten, dan kan ik het ook overlaten aan mijn kinderen. Ik verkoop hen dan immers de aandelen voor een heel zacht prijsje (we gaan dan gewoon op de aandelenmarkt een "dip" hebben).
Als ik een bedrijf heb ter waarde van 1 miljoen, en ik bezit daar 90% van de aandelen van, dan zouden die grosso modo 900 000 moeten waard zijn. Maar ik ben vrij van die te verkopen aan de prijs die ik wil, niewaar. Ik kan die dus aanbieden voor 10 000. Mijn kinderen kopen die. Hup, erfenis geregeld.

U moet er ook eens bij stil staan, de overheid vormt de maatschappij maar de maatschappij vormt evenzeer de overheid.

Daar ga ik niet van uit. De overheid is een organisatie, zoals een ander bedrijf. Maar ze heeft macht over de maatschappij, dat is het enige verschil tussen een overheid en een andere organisatie.

Nog twee kleine puntjes :

Vernietigen door op te consumeren ? Men kan niet consumeren wat niet geproduceerd wordt. Als u uw productiekapitaal op die manier vernietigd zal een ander productiekapitaal ontwikkelen.

Kapitaal in stand houden, betekent voortdurend investeren, en dus aan consumptie voorbij gaan. Kapitaal op consumeren komt er gewoon op neer om niet meer te investeren, en dat kapitaal zijn levenseinde laten te bereiken zonder vervanging door herinvestering.

Je kan een bedrijf "op consumeren" door alle marge als dividend uit te betalen, en niks te herinvesteren, door hoe langer hoe meer werknemers te ontslaan, tot wat overblijft, niks meer produceert, en als kapitaal niks meer waard is.

Ik geloof namelijk niet dat iedereen denkt en is zoals u. De meerderheid van de mensen vindt het not done om de helft van de mensheid te laten sterven van honger.

Dat is omdat die mensen niet beseffen dat ze hun eigen ondergang aan het financieren zijn.

Als gij 50 broden hebt, en er zijn 3 hongerigen, dan vindt ge dat niet erg om die elk een brood te geven.

Als gij 10 broden hebt, en er zijn 500 hongerigen, dan gaat ge 2 keer nadenken.

Je ziet dat ook met die vluchtelingenstromen. Solidair zijn is plezant, als het een kleine fractie van uw rijkdom betreft. Als men 90% wil komen inpikken, denkt ge daar anders over, he.

Kan men nog van rijke families spreken zoals in de 19de eeuw ?

Mensen die aandelen bezitten, en hun spaarpotje willen nalaten aan hun kinderen.