Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Cunning linguist
Dit heeft niets te maken met wat ik heb geschreven. Ik heb het over het referendum van 1 december 1991. Ik heb trouwens ook bij het door Moskou georganiseerde referendum van 17 maart 1991 nee gestemd, en samen met mij de meeste inwoners van de Oekraïense hoofdstad Kiev.
|
De meeste inwoners van de Oekraïense hoofdstad Kiev, maar slechts een kwart van de inwoners van Oekraïne. Tot daar de leugen dat de meeste Oekraïeners het leven tijdens de Sovjet-periode vreselijk vonden. Enkel de meest gepriviligeerden (Kiev) en de anti-Russische delen van Oekraïne waren tegen de Sovjet-Unie, zoals nog steeds. Het referendum van december 1991 was een formaliteit, want de Sovjet-Unie was toen al uit elkaar gevallen en Oekraïne onafhankelijk, wat begin 1991 nog niet het geval was. Oekraïeners waren dus gedwongen door de omstandigheden om de onafhankelijkheid te aanvaarden, hoewel ze daar begin 1991 totaal geen zin in hadden. (en zeker niet in Oost-Oekraïne)
Nu heeft het regime een wet gestemd dat het positief herdenken van de Sovjet-Unie (waar 73% nog steeds deel van wilde uitmaken in 1991) strafbaar maakt... (dat terwijl het herdenken van nazi-collaborateurs
als andera zo goed als verplicght wordt). Zelfs Maidan-prominentnen zoals de voorzitter van de mensenrechtenbeweging in Kharkov, hebben dit al scherp veroordeeld (zie boven). Het regime maakt zichzelf gehater, ridiculer en absurder dan ooit. Zelfs Wallstreet (Bloomberg) en de Amerikaanse Joden kunnen deze wet niet smaken. Een wet die de verheerlijking van nazi-collaborateurs verplicht maakt en de herdenking van degene die de nazi's verslagen hebben strafbaar. Belachelijk en mijn vrienden in Odessa hebben al gezegd dat deze wet dode letter zal blijven. Het regime heeft geen geld, en de inwoners zijn niet bereid mee te werken.