Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door tandem
Inderdaad, hiervan afgeleid wat ik graag nogmaals herhaal. De vraag is waarom iemand Hitler überhaupt zou willen steunen, vanuit m'n persoonlijke perceptie
(1) het vervolgen van Joden => nee
(2) het zich losrukken uit de wurggreep van banken => ja
We krijgen dus al een mix, we gaan verder op (2)
(1) waren er voldoende plannen om de crisis te herstellen op een menselijke manier => ja
(2) heeft politiek België dit genegeerd => ja
Wie heeft er dan boter op z'n hoofd?
|
Staf de Clercq bood zijn diensten aan de Duitsers 2of 3 (ja twee of drie dagen!) nadat Hitler België en Vlaanderen was binnengevallen. Hij zei quasi letterlijk:
"mijn beweging staat ter beschikking van de Hitler". Hij trok ook de Nationaal-Socialistische kaart. Zeer vroeg al. Ook de antisemitische toer ging hij op (zie
Volk en Staat: tekeningen van zogenaamde 'Kaproen'). Vanaf (maar waarschijnlijk al vroeger) het jaar 1936 werd het VNV trouwens al gesponsord door de NSDAP. Wij weten dit nu omdat men de boekhouding van het VNV heeft teruggevonden.
En waarom deed hij dit?De Clercq was het misgelopen avontuur van het Activisme blijkbaar vergeten. Hij werd ook financieel gesteund door de NSDAP zoals ik al zei.
Geen tweede Aktivisme!!, zo riepen de VNV-parlementairen in koor bij het uitbreken van de oorlog. Maar dat vergaten ze snel toen ze als lakeien aan de vleespotten van de macht zaten tijdens de collaboratie. De belangen van Vlaanderen verpatst voor een bord soep als knechten van de Duitsers! En dit om er maar bij te kunnen zijn, mochten de nazi's de oorlog winnen. En de belangen van de Vlamingen? Ja, die had 'Stafke' ook op het oog, maar dan als trouwe hond van de Führer.
P.S.
Nu had Staf De Clercq wel pech. Hoezeer hij het ook probeerde (en hij probeerde het ettelijke keren), nooit werd hij ontvangen door Hitler. De enige Belgische politieke leider uit die tijd die ooit werd ontvangen door Hitler, was een Waal, le beau Léon: Léon Degrelle.
Dit gezegd zijnde, de tijd van toen bij het begin van de oorlog was geen lachertje. Maar toch, Staf Declercq, een beste man en brave schoolmeester overigens, had beter moeten weten.