Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door geertvdb
Het is allemaal goed en wel om morele regels relatief te vinden, maar mijn ervaring is (en ik heb dit al vermeld) dat als 'relativisten' zelf het slachtoffer van een misdaad zijn, of verraden worden, ze plots morele regels heel belangrijk vinden en de dader streng gestraft moet worden.
|
Maar morele regels zijn heel belangrijk.... voor het individu dat ze uitvaardigt. Maar uw morele regels zijn de uwe, en dus niet de mijne. En andersom. Want moreel is wat goed is voor mij, en voor U is het wat goed is voor U. En dat zijn totaal persoonlijke concepten.
Over zekere zaken kunnen we het natuurlijk eens worden: die kleinste gemene deler noemen we dan universele morele waarden. Maar dat zijn er niet veel.
Echter, als ik bestolen word, dan ga ik wel beroep doen op de staat. Niet de mijne, maar wel de Franse in dit geval. Ik zal de (Franse) politie bellen. Dat heeft niks met moraliteit te maken, maar wel met een dienstverlening die in mijn voordeel is in dit geval, en waar ik zelfs geen dank u voor moet zeggen, want ik heb daar met mijn belastingen al voor betaald. Ik houd de Franse staat in dat geval dus gewoon aan het contract dat diezelfde staat aan mij heeft opgedrongen. Niks moraliteit. Dienst bekomen waar men contractueel recht op heeft.
Of die dief in 't gevang gesmeten wordt of niet kan mij geen ballen schelen - behalve misschien dat het gedurende een korte tijd een opluchting zal zijn dat die niet gaat kunnen terugkomen. Gevangenis straf voor een vijand van mij is toch maar zwakjes. Als ik ECHT iemand miserie zou willen aandoen, dan ga ik niet op een staat rekenen, maar dan zal ik die zelf wel pakken en folteren. Dat is de enige echte voldoening die men kan hebben voor de miserie van een andere he.
Citaat:
|
Landverrader heeft een andere nuance, dat is ook militair.
|
Semantische spelletjes aan 't spelen ?
