Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Wiley E Coyote
Het probleem is dat er weliswaar alternatieven zijn voor kernenergie (bijv. de reeds gerealiseerde windparken op zee zijn al groter (+490 MW) dan Doel 1) maar dat enerzijds die onvoldoende gesteund worden en een heel variabel beleid kennen, wat een stop en go beleid creëert. Het is juist die aarzelende houding en wisselend regelgevend kader dat investeringen fnuikt, waardoor je in een catch22 terecht komt. Als je genoeg schreeuwt dat er geen alternatieven zijn, zoals de NVA doet, dan komen er uiteindelijk ook geen alternatieven. Dat is een self fulfilling prophecy.
|
Waarom moeten er alternatieven voor bestaande installaties worden gezocht, zeker als die alternatieven dan nog een stuk duurder zijn, en beladen zijn met toch wel ambetante nadelen (gene electriek als de zon niet schijnt en/of de wind niet waait).