Citaat:
At the height of the Great Depression a number of leading U.S. economists advanced a proposal for monetary reform that became known as the Chicago Plan. It envisaged the separation of the monetary and credit functions of the banking system, by requiring 100% reserve backing for deposits. Irving Fisher (1936) claimed the following advantages for this plan:
(1) Much better control of a major source of business cycle fluctuations
(2) Complete elimination of bank runs
(3) Dramatic reduction of the (net) public debt
(4) Dramatic reduction of private debt
We study these claims by embedding a comprehensive and carefully calibrated model of the banking system in a DSGE model of the U.S. economy. We find support for all four of Fisher's claims. Furthermore, output gains approach 10 percent, and steady state inflation can drop to zero without posing problems for the conduct of monetary policy.
|
Uitstekend voorstel, helemaal in de richting van de Oostenrijke economische school. Franklin Roosevelt, de toenmalige president, was een soortement sociaal-democraat ( in de VS Democraten geheten), bewonderaar van de socialist en fascist Benito Mussolini, die de treinen op tijd liet rijden en hij was helemaal niet gediend met dergelijke voorstellen.
Er kwam wel een scheiding tussen de typische deposito-bank met de vele spaarders en de meer risico-gerichte bank met deelnemingen in commerciële en andere activiteiten. Van fractioneel bankieren werd niet afgestapt. Religie of ras had daar weinig mee te zien.