Het punt is dat ik niet inzie waarom een persoon andere voorwaarden zou moeten krijgen als een organisatie zoals een staat
Als lenen gewoon een akkoord is met de belofte van de lening kunnen terug te betalen, wel, dan kan ik die belofte ook invullen: het volstaat dat de volgende lening precies dezelfde voorwaarde vervult. Ik kan een plan voorleggen dat aan de bank garandeert dat de eerste 50 miljoen jaar, de leningen altijd zullen terugbetaald worden als de conditie blijft dat men een lening kan aangaan als men ze ook kan terugbetalen (.... met een volgende lening
die men mag aangaan, gezien ze terug kan betaald worden met een volgende lening.... )
Je vergeet dat jij niemand hebt die voor dat miljard garant staat voor jou en dat de staten hun inwoners hebben om garant te staan.
Dan blijft het feit of je nu linkse of rechtse partijen hebt, de integriteit van "onze volksvertegenwoordigers" zodanig moet zijn dat er aan niemand cadeaus gegeven moeten worden.
Je zegt zelf in een andere draad, pakken wat je pakken kan.
Dit betekent dat je zelf een misbruiker van het systeem bent en dat je daardoor het bestaan van misbruik zelfs in stand houd.
Intussen klaag je wel andere misbruikers aan en niet diegenen, die de achterpoorten die het misbruik mogelijk maken, creëren.
Dat is het punt dat ik maakte: de *praktische* begrenzing aan leningen zijn solvabiliteitsregels. En die maken dat sommigen solvabeler moeten zijn dan anderen.
Mijn punt is dat als men het geld-gemaakt-uit-leningen strikt doortrekt, ik mijn 10 miljard zou moeten kunnen lenen, want ik ben even solvabel als bijvoorbeeld de staat, die zijn leningen terugbetaalt met nieuwe leningen.