Er wordt ook wel zeer licht overgegaan over de bezwaren die de vader van Aisha maakte. Waarschijnlijk bedoelde die papa: "blijf met uw tengels van mijn dochterke af!", maar volgens de overlevering zei die papa gewoon: "maar allez, Mohamed jongen! wij zijn toch broers". Waarop de zeer eerbare profeet antwoordde:" maar nee jongen! we zijn enkele broers in het geloof! en Allah heeft me een visioen gegeven waarin uw dochter aan mij beloofd werd".
Als ge dan met het kromzwaard in uw nek zit, is de conclusie snel gemaakt.
Ook over die Joodse Saffiyah, vind ik de benadering van Ibeke schitterend:
Citaat:
|
Maar goed, waar was ik...Safiyya was dus na de oorlog (half)wees (geen zekerheid mbt moeder) en weduwe. Toen zij in contact kwam met de profeet (sws) deed hij haar een huwelijksaanzoek, dat zij kon aannemen of verwerpen en zij zou gezegd hebben: Ik had al met jou willen trouwen voor ik met tot de islam bekeerde. Dus Circe...ik denk het tweede antwoord (maar het eerste zit daar ook een beetje in).
|
Voor de veldslag was dat 17-jarige meisje helemaal geen wees, ze was net gehuwd en zelfs zwaar verliefd op haar echtgenoot.
TIJDENS de veldslag hebben de vredelievende moslims heel haar stam uitgemoord, en de vrouwen en kinderen als slaven binnengerijfd.
DEZELFDE AVOND toen iemand zijn deel van de buit kwam ophalen bij de vredelievende profeet, zag mohamed die blijkbaar wondermooie Saffiyya, en - naar aloude goede gewoonte - moest ze met hèm mee in te tent. (zonder getrouwd te zijn weliswaar: gevangen slavinnen mochten ze zo neuken).
Volgens de overlevering echter, heeft het koppel die nacht enkel "gebabbeld" en als mohamed haar de volgende morgen de keuze gaf tussen moslim worden én met hem trouwen, of terug bij de rest van de slavinnen te worden ondergebracht, heeft Saffiyya vol overtuiging zijn eerbaar aanzoek aangenomen! Ge zou alvast voor minder!
Leuk detail is dat ze zelfs geen bruidsschat kreeg, want haar bruidsschat was haar "vrijkoopsom" die Mohammed dan aan zichzelf heeft moeten betalen.
Uiteindelijk hebben de andere medestrijders "hun" slavinnen dan ook maar vrijgelaten, in navolging van het goede voorbeeld van de eerbare profeet!
Op de keper beschouwd heeft die Saffiyya gewoon zichzelf opgeofferd om zoveel mogelijk mensen van haar stam vrij te krijgen, én om uiteindelijk zelf niet als slavin te worden verderverkocht of te moeten "babbelen" met de profeet zelf.
Ook het verhaal van Kahidja, de eerste vrouw en vooral RIJKE weduwe waarmee hij getrouwd was, vind ik een reukje hebben.
Haar vader was helemaal ook niet opgezet met hun huwelijk. Want uiteindelijk heeft ZIJ hem moeten dronken voeren alvorens hij zijn toestemming gaf. De brave Mo heeft daar niks verkeerd bij gedaan hoor! Nochtans vond hij later (enfin kréég hij later een visioen) waarin de toestemming van de vader weldegelijk van doorslaggevend belang is.
(Behalve dan weer bij een aantal vrouwen die hij nog had willen trouwen: die antwoordden braafkes dat ze het aan hunne pa gingen vragen, en floeps... de mohamed wou al niet meer! anders had hij er nog een stuk of zes extra gehad.)
Bovendien had hij er nog een stuk of negen gehuwd "als reserve" neem ik aan.
Wie meer wil weten over de vrouwen van de profeet:
http://www.light-of-life.com/eng/reveal/
hoofdstukken: 23-29