Oorspronkelijk geplaatst door patrickve
Het punt is wel dat ze dat geld aan onder andere westerse banken moesten he. Dat geld diende om te doen wat ze anders met extra leningen (die niemand hen meer wilde geven want het vertrouwen was weg) zouden gedaan hebben: leningen afbetaald. Ik vind het altijd redelijk straf dat men doet alsof die in totaal meer dan 300 miljard (waaronder dus 100 miljard kwijtschelding van priveschulden die prive banken in hun kiezen kregen) zogezegd een vestzak-broekzak operatie zouden zijn waar de Grieken niks aan hadden. De Grieken niet in staat stellen om hun leningen aan banken af te betalen, zou hen DIRECT in de onmogelijkheid hebben gesteld om hun chronisch 12% deficit te financieren met nieuwe leningen. De banken zouden dan wel 100% kwijt geweest zijn ipv de 50% nu, maar het essentiele gevolg zou geweest zijn dat de Griekse staat DIRECT blut zou zijn, en met zijn neus geduwd zou worden op de realiteit van deficit nul (omdat ze gewoon niks meer zouden kunnen lenen) in plaats van dat over 5 of 10 jaar te doen, wat de condities waren waartegen ze nu zo hard fulmineren. Ze hadden de banken inderdaad een neus kunnen zetten destijds, zichzelf failliet verklaren. Maar dan zouden ze wel gedwongen aan deficit 0 moeten gewerkt hebben, omdat ze ook geen rotte duit meer zouden kunnen lenen. Deficit 0 is precies exact wat het IMF en de anderen op wat gespreider termijn wilden bereiken en wat ze ginder niet willen, maar je kan de twee niet hebben: je kan niet tegelijkertijd uw schulden niet willen afbetalen, en verder op de poef leven met nieuwe leningen. DAT is de essentie van het Griekse probleem. Het is juist dat *had de Griekse overheid nog vertrouwen gekregen van de financiële markten* zoals alle andere staten die hetzelfde doen, zij het wat minder kras, dat de Griekse overheid, net zoals al die andere staten, had kunnen doen alsof die schuld niet bestond, door de oude leningen met nieuwe, grotere leningen af te betalen. Had de Griekse overheid nog aan leningen kunnen geraken, dan hadden ze hun feest kunnen voort zetten, en doen alsof die 320 miljard schuld niet bestonden. Als dusdanig kan je zeggen dat het voor de Griekse overheid eigenlijk kifkif was of ze nieuwe leningen konden aangaan (indien nog vertrouwen), of gewoon dat geld kregen van de troika. Het zouden gewoon anderen zijn die de eeuwig-voortgeschoven schuldbrieven zouden hanteren, geen nood. Het verschil was nu wel dat het vertrouwen weg was, en het noodzakelijk was dat er maatregelen genomen werden in de struktuur van de Griekse openbare financien om dat vertrouwen laten terug te komen. In 't kort: dat er geen serieuze deficitten meer waren. Dat was trouwens de eis van het IMF: dat er, voor het betalen van de interesten, een budget overschot zou zijn. (er mocht een deficit komen, maar enkel maar door de interesten op leningen). Dat is normaal he. Als het vertrouwen weg is dat je erin zal slagen om uw leningen af te betalen met nieuwe leningen, dan is het laatste wat je nodig hebt om dat vertrouwen terug te winnen, dat je nieuwe leningen voor uw extra uitgaven nodig hebt. In 2013 is de Griekse overheid daarin geslaagd op papier. In 2014 ging het terug wat achteruit door de economische recessie. Natuurlijk dat zo een maatregelen een economische recessie lijken te veroorzaken, op dezelfde manier dat iemand zijn levensstandaard achteruit lijkt te gaan als die jaren op krediet heeft geleefd, en nu moet rondkomen met zijn inkomsten. Als ik elke maand 2000 Euro verdien, en daarbij 5000 Euro leen, dan kan ik veel meer de grote jan uithangen, dan als ik plots enkel van mijn loon van 2000 Euro moet leven, he. Maar mijn echte levensstandaard was maar die van 2000 Euro. Die 7000 Euro waren schijn. Dat was krediet. Alle puur staatsgefinancierde dinges op krediet worden natuurlijk opgedoekt, en met een zeker multiplier effect maakt dat dat de lokale economie het veel slechter lijkt te doen dan voorheen. Ik zeg "lijkt" want in feite WAS die economie niet productiever, maar men kon doen alsof, op krediet. Maw, de Grieken maken nu kennis met hun ECHT economisch niveau. Dat dat het niveau van een ontwikkelingsland benadert, is juist. Maar dat is ook het niveau dat ze echt hadden. Alleen hebben de Grieken wel gewoon pech. Wij hebben dat ALLEMAAL. Zij het minder erg dan zij. Maar de meeste westerse staten hebben een hoge staatsschuld en een deficit. Dat is allemaal dus economische schijn. Voorlopig slagen de meeste landen erin om het blikje voort te schoppen op Ponzi wijze, omdat ze nog voldoende vertrouwen hebben om leningen met nieuwe, grotere leningen af te betalen. De dag dat dat niet meer lukt, zijn wij allemaal Grieken. Ik denk dat de Grieken hard aangepakt worden, gewoon omdat vele westerse economieën op de Griekse lijken (zij het toch minder bont), en we vooral willen doen alsof ze verschillend zijn, om die dag uit te stellen. Wij lijken zo hard op de Grieken dat we juist heel sterk gaan doen alsof we verschillend zijn, om hun lot niet moeten te ondergaan. En zeg eens wie daartoe de beslissing kan nemen ? De private entiteiten of de publieke entiteit ? Waarom lijkt het erop dat staten de lakeien zijn geworden van de financiele wereld ? Het antwoord is heel eenvoudig: Keynesianisme, of beter, neo-Keynesianisme. Behalve monetaire "schulden" is er geen enkele, maar dan ook geen enkele, reden waarom een staat "leningen" zou moeten aangaan, waarom een staat deficit zou moeten hebben, en waarom een staat een schuld zou moeten opbouwen. Omdat in de realiteit dat deficit en die schulden (eventueel uitgesteld) in elk geval een belasting zijn, en de staat die dus ook direct zou kunnen innen in plaats van op verdoken wijze. Staten moeten idealiter geen staatsschuld hebben, en zero deficit, dat heeft economisch gezien geen enkele impact op langere termijn. Staten hebben hun manier om gefinancierd te worden, dat is via belastingen. Dat was trouwens min of meer de politiek tot in de jaren 20 van de vorige eeuw. En dat was de juiste politiek. Het ponzi schema van het neo-Keynesianisme dat deficit spending toelaat, ontploft overal. De eersten waren de Japanners om dat mogen te ondervinden. En het gaat overal op Griekse wijze ontploffen. Omdat het logisch is: elk Ponzi schema ontploft.
|