Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus
Nu zou je kunnen zeggen: een truc is maar een truc, namelijk dat door de loop der lichtstralen in ons oog, de beelden op afstand kleiner lijken dan ze zijn.
En voor Einstein is zo'n truc bovendien niet bekend om daarmede de tijdsvertraging en de contractie te verklaren.
Het moet dus wel werkelijkheid zijn.
|
Correctie in deze.
Die truc is er bij Einstein zeker wel*, daar het volgens Martin Gardner schijn moet wezen als beide waarnemers elkander met een tijdsvertraging zien en een contractie.
Hij noemt zelfs de visuele waarneming als voorbeeld om dat te verduidelijken, want als twee mensen elkander door een holle verkleinglas bekijken**, dan zien ze elkander als kleiner, terwijl dat niet zo is.
Het is dus schijn.
En volgens hem is ook de tijdsvertraging schijn.
Maar terwijl de schijn van de visuele waarneming gemakkelijk te begrijpen is, is dat bij de tijdsvertraging niet het geval.
Want daarbij is het onbegrijpelijk dat beide waarnemers stil zouden staan.
Dat is in werkelijkheid niet zo, terwijl de tijdsvertraging toch werkelijk zo moet zijn en geen schijn.
Maar Martin Gardner beweert dat het toch schijn is, maar zelfs zo dat er achter de schijn geen werkelijkheid schuil gaat, wat dan nog eens extra tegenstrijdig is, want het begrip schijn heeft alleen zin tegenover het begrip werkelijkheid.
En de wederzijdse verhouding van de waarnemers van elkander impliceert ook duidelijk dat er een verdubbeling moet zijn van schijn en werkelijkheid.
Dat zou dan een gedeeltelijk oplossing zijn, maar slechts gedeeltelijk, want dan blijft het een raadsel dat iedereen zichzelf als stilstaande mag beschouwen of ook dat zou schijn moeten zijn en dus ook de verdubbeling van de waarnemers een volledige schijn.
Alles is dan schijn en er is geen aparte werkelijkheid.
Achter de schijn van Martin Gardner zit dan ook nog de schijn van de eigen "werkelijkheid" en die van de ander.
*Het is de truc dat het licht tussen twee spiegels een langere tijd nodig zou hebben voor degene die de ander (met spiegels) ziet bewegen, en deze voor zichzelf niet.
Aldus creëert ook hier het licht een andere werkelijkheid.
**Er is helemaal geen verkleinglas nodig, want ook zo gewoon ziet de mens de ander kleiner door het perspectief.