Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe
Los van de Dansaert-Vlaming - die zich doelbewust als intellectueel spel daartegen verzet - merk ik dat niet bij de Brusselse Vlamingen. Wel bij de Franstaligen, daar zij logisch gezien natuurlijk geen Walen zijn.
Natuurlijk kan Vlaanderen zonder Brussel. Administratie kan immers in om het even welke stad georganiseerd worden. Grote bedrijven verplaatsen hun maatschappelijke zetel naar de plaats waar ze dat nodig vinden. En de Europese instellingen, die mogen, wat mij betreft, onmiddellijk opkrassen.
|
De Dansaert-Vlamingen daargelaten, zijn de meeste Vlamingen in Brussel in zekere mate verfranst. Op m'n werk lopen er vele rond die officieel franstalig zijn maar in het Nederlands of een Vlaams dialect opgevoed.
Daarnaast heb je ook een hele groep "echte ketjes", met Vlaamse en franstalige roots, die officieel franstalig zijn maar zeker ook nog het lokale dialect en/of AN machtig zijn. Dat is typisch Brussel, en maakt Brussel anders dan de rest van Vlaanderen, waar de verfransing grotendeels gestopt of teruggedrongen is. Al die mensen voelen zich geen Vlaming maar hebben wel banden met Vlaanderen. Vlaamse onafhankelijkheid zou hen van Vlaanderen doen vervreemden. Daarenboven de minderheid die zich wel nog Vlaams voelt en op Vlaamse partijen stemt, is dikwijls ook in zekere mate verfranst. Wat logisch is, in een stad waar franstaligen de meerderheid uitmaken.
En of je het nu leuk vindt of niet, de enorme vloedgolf aan allochtonen, reeds sinds enkele generaties nu, heeft Brussel ook anders gemaakt dan Vlaanderen en Wallonië. Anders dan Vlaanderen of Wallonië is Brussel een echt multi-culturele, kosmpolitische stad geworden. Toen Houellebecq zijn "soumission" schreef gaf hij uitdrukkelijk toe dat hij het boek schreef na een bezoek aan Molenbeek. En dat zal alleen nog maar toenemen. Kijk in Brusselse scholen, hoeveel leerlingen hebben een (zuiver) Belgische achtergrond? Die Brusselaars zitten heus niet te wachten op dorpspolitici als Hilde Krevits of Geert Bourgeois, of op gekke taalwetten die loketbedienden niet toelaten in het Frans te spreken.