Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Ernst Niessen
Even terug naar de essentie van deze draad.
De Nederlandse dichter Ilja Leonard Pfeijffer had kritiek op de benoeming van Joke van Leeuwen door het ANV tot dichter des vaderlands.
Bron: NRC Handelsblad
Wat vinden jullie daarvan? |
Wat een hoop onzin. Het feit dat zowel Nederlandse als Vlaamse schrijvers in Nederland én Vlaanderen gelezen worden betekent dat een literatuurprijs voor ons gehele taalgebied wel steek houdt. Verder maakt het niet uit of we al dan niet veel met Nederlanders gemeen hebben of niet, het draait hier niet om eenheidsworst als het om Nederlandse literatuur gaat. Bovendien zijn het Vlaamse Gewest noch Nederland zelf homogeen. En of 'we' nu meer of minder gemeen hebben met Frans- en/of Duitstalige Belgen, de taalgemeenschap die we hebben met Nederlanders vergemakkelijkt het om contact te leggen veel meer met die laatsten.
Mijn ouders zijn momenteel op reis. Het eerste wat ze me wisten te vertellen via tekstberichten was dat er veel Nederlanders en Vlamingen zitten. En nu mogen die Nederlanders van mentaliteit verschillen, het feit dat ze onze taal spreken schepte wel meteen een band. En wat zou er dan mis mee zijn?
Nu kunnen Walen ook wel leuke mensen zijn, maar vaak merk je dat er een taalbarière bestaat tenzij of de ene partij perfect Frans spreekt of de andere partij perfect Nederlands. Vaak weet men nog niet eens of het Walen of Fransen zijn in het buitenland. Dan mag men nog zoveel met die Walen gemeen hebben (als dat al waar is).
Ik weet wel dat er Vlamingen bestaan die meer contact hebben met Franstaligen dan met Nederlanders. Goed voor hen. Veel Vlamingen hebben dat dan echter weer niet. Dit zijn daarom geen 'bekrompelingen' of 'vendelzwaaiers'. Mijn Engels is ook veel beter dan mijn Frans en ik zal bijvoorbeeld ook veel meer kunnen delen met een Engelsman of met een Amerikaan. De vriend van een vriendin van me is bijvoorbeeld een Amerikaan uit Boston en ik heb veel meer kunnen delen met hem dan met gelijk iedere Franstalige, waarbij het meestal beperkt blijft tot de weg vragen/uitleggen. Je bent er dus vet mee het feit dat Franstalige Belgen een soortgelijke mentaliteit als de onze zouden hebben als je met een andere vreemdeling diepgaandere gesprekken kan voeren op basis van zijn/haar taal.
Het is ook nogal frappant hoe hij Groot-Nederlandse sympathieën op nogal gratuite wijze 'fascistoïde' durft noemen. Meteen gaan schelden, daar is meneer blijkbaar goed in. Doet me denken aan die policor die in Zweden heerst. Alles wat maar riekt naar liefde voor je eigen taal/cultuur afdoen als 'eng-nationalistisch'. Normaal zou ik er eens goed mee lachen, maar zulke mensen kunnen invloed hebben (zoals ze in Zweden hebben). Het is ook bizar dat het moet komen van iemand die zijn brood verdient met de Nederlandse taal. Idealisme ten spijt. Literatuur overschrijdt taalgrenzen, maar de kwaliteit van eigenlijke specifieke werken worden er wel in zekere mate door begrensd.