[Leo]

Ja en nee.

De mondialisering is een feit, die hou je niet tegen. En ik geloof zelfs dat die goed is: het leefmilieu, de fauna en de flora, ziekten, je zegt het maar, trekken zich geen barst aan van onze grensjes. Dat is een waarheid als een koe. Het is de natuurlijke gang van zaken, en daar kunnen we beter rekening mee houden in plaats van het te verdonkeremanen.

Maar er is ook de mens, met zijn in een proces van duizenden jaren overgeleverde manier om met de andere mens om te gaan. Dat zijn de kultuurvolkeren, zoals ik die hier al tot vervelens toe beschreven heb: klusters van mensengroepen die er in grote trekken gelijkaardige waardenschalen op nahouden, en als richtinggevend voor hun samenleven hanteren. Groepen mensen die niet alleen letterlijk, maar vooral figuurlijk dezelfde taal spreken. Ook dat is de natuurlijke gang van zaken, en ook daar kunnen we beter rekening mee houden in plaats van het te verdonkeremanen.

Het 19de eeuwse natiebegrip is inderdaad achterhaald (grappig dat uitgerekend de hedendaagse volksnationalisten dat zeggen...) net zoals het Vlaams nationalisme zoals Benno Barnard dat voor zich ziet en dat al een halve eeuw dood en begraven is. Op die basis redeneren is Spielerei, leuk op zich maar totaal naast de kwestie en onvruchtbaar als het op toekomstvisie aankomt.

Het bestuurlijk inrichten van een samenleving volgens samenwerkende, maar naar binnen toe soeverein blijvende kulturen, lijkt me zowel menselijk (erkenning van individuele waarden) als naar zakelijke efficiëntie (kommunikatiemiddel, parallel lopende waarden, ...) de enige manier om er zonder kleerscheuren uit te geraken. Als de spanning tussen globalisering en individuele erkenning (op persoonlijk én op groepsnivo in termen van kultuurvolkeren) niet bevredigend opgevangen wordt, stevenen we af op een mondiale ramp.