[Paddenstoel]

Mij valt op dat in de media de zaken eenzijdig belicht worden. Europa moet ontvangen en opvangen, maar wat met de plichten van de Afrikaanse landen?
Nergens een slecht woord over Afrikaanse leiders die oogluikend toezien op het feit dat significante hoeveelheden van jonge en beloftevolle mannen het land verlaten?

Ten tweede valt me op dat men het overal heeft over rechten, maar nergens over plichten.
Is het zo moeilijk om al deze mensen onmiddellijk bij aankomst een charter te laten onderteken (voor analfabeten voorlezen in gesproken taal en zelf laten verklaren):
Waarom ontvlucht je je land? Welke familieleden blijven er thuis achter? Waarom Europa? Wat kom je doen in Europa? Hoe ga je dat verwezenlijken?
Wat is de cultuur, taal, politieke partijen, ... van je thuisland, wat is je godsdienstige overtuiging, ...

Testen op kennis van het thuisland is niet gek want bij afwezigheid geboorte-akte?

Alsook onderstaand charter.

- ik aanvaard en onderschrijf de mensenrechten, gelijkwaardigheid van man en vrouw, homoseksueel of heteroseksueel, jongen en meisje, oud en jong, ...
- ik aanvaard de EU-rechten
- ik onthoud me van elke terroristische activiteit, indien niet word ik onmiddellijk de EU uitgezet, als mijn land me niet wil heropnemen beland ik in de gevangenis waar ik zal werken voor hetgeen ik verbruik
- idem dito voor alle vormen van criminele activiteiten, of het nu over tasjesdiefstallen of zinloos geweld gaat
- ik aanvaard dat ik andere culturen zal tegenkomen in Europa dan de mijne
- ik zal deze culturen aanvaarden en respecteren en niet mijn cultuur proberen op te dringen
- ik aanvaard dat europa anders is dan mijn herkomstland
- ik zal de europeanen in de uitoefening van hun cultuur niet verstoren
- verstoring van hun cultuur (bv naroepen van vrouwen) of onaangepast gedrag leidt tot verwijdering uit het land (gevangenschap indien land herkomst niet heropneemt)

Indien ik permanent wil verblijven zorg ik ervoor dat ik binnen de 2 jaar een job heb en zelfvoorzienend ben en in de volgende vijf jaar actief deelneem aan de werkende bevolking (bijvoorbeeld). In elk geval geen passieve migratie waarbij er een onevenredige belasting op de sociale zekerheid wordt gelegd in het gastland.

Tijdelijke opvang moet de regel worden en niet de uitzondering. Migranten in wiens thuisland de situatie verbeterd is moeten solidair zijn met andere migranten en plaats maken in opvangcentra voor mensen met dringender noden.


Is dit nu zo moeilijk of onmogelijk?
Een dergelijk systeem zal niet alle problemen oplossen, maar zal wel culturele inspanningen in de kiem kunnen smoren?
Het lijkt me vrij logisch dat de EU er ook rekening mee houdt niet enkel burgers van overzeese gebieden te beschermen, maar ook zijn eigen volkeren te beschermen?