Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door fcal
De door mij aangehaalde definitie van het Arianisme is afkomstig uit Wikipedia. Uiteraard gaat dat in de richting van 'theologie voor dummies'. Niettemin ging de oorspronkelijke gedachtegang van Arius in deze richting. Als Lybische Griek redeneerde hij in termen van 'logos' en 'physis' (natuur). De Stoïsche 'logos' vormde de tussenschakel tussen de onveranderlijke godheid en de vergankelijke kosmos. Een logos-Christologie leidde dus vanzelf tot de voorstelling van een inferioriteit van de Logos-Zoon t.a.v. God de Vader, daar deze door de vader geschapen was en dus eigenlijk niet God kon zijn. Ondanks vele aanpassingen o.a. door Origines, kwam de nadruk te liggen op het uitsluitend mens zijn van Jezus.
Het begrip 'Hanif' of voor-moslimse monotheïst werd ook door de latere mohammedanen geîntroduceerd. Het is verwant aan de discussie over de bestemming, die gegeven diende te worden aan de 'Goeden', die de boodschap van Christus niet konden ontvangen hebben.
Louter Ariaans neen, louter politiek ook niet, christelijk toch wel in combinatie met het voorgaande.
Ja.
De hadieth zijn al even betrouwbaar als de verhalen over koning Arthur in Camelot. Geschiedkundig zonder enige waarde.
|
Dat zei jezuïet en onderlegd arabist Henri Lammes al in het begin van vorige eeuw. Alfred Guillaume echter -een minstens even onderlegd arabist als Lammens- vindt dit wat drastisch. Hij denkt dat sommige hadiths wel degelijk teruggaan op ware verhalen. Alleen, we kunnen moeilijk te weten komen welke.
Wat de persoon van Mohammed betreft. Zoals reeds gesteld, buiten de islamitische bronnen, hebben we zo goed als geen enkele niet-islamitische bron (uit de 7de eeuw) die het bestaan van een persoon Mohammed bevestigt. Men kan dit vergelijken met de historische persoon Jezus. Behalve Josephus die Jezus zeer kort vermeldt (ik heb het hier over het citaat ontdaan van bijvoegingen van een kopiist), hebben we geen enkele niet-christelijke bron uit de tijd van Jezus die zijn bestaan bevestigt.
Op te merken valt dat Josephus niet spreekt van Jezus als een vrijheidsstrijder, maar als een heler. Moest Jezus een opstand ontketend hebben (de kruisdood schijnt in zekere zin hierop te wijzen) zou Josephus dat zeker hebben vermeld. Want Josephus vermeldt als geschiedschrijver veel details over vroegere tijden en over zijn tijd, die plus minus dezelfde tijd is als deze van Jezus, een tijd die zeer vers in het geheugen moet hebben gelegen van Josephus (37-100).
Sommigen hebben dan geopperd, dat de Josephus die we nu kennen een 'gezuiverde' versie is, maar dat lijkt me toch wat overdreven en tot nu toe onbewezen.