The New York Times biedt een interessant overzicht van hoe ons denken over populatiedruk is geëvolueerd.
Waar bijna 50 jaar geleden doemdenkers als Paul Ehrlich het hadden over de "bevolkingstijdbom" en "overbevolking" als een onafwendbare ramp zagen, is het denken vandaag helemaal omgekeerd.
De grootste dreiging voor de mensheid is het tekort aan mensen. Net wanneer de wereldbevolking zal pieken -- zo rond 2050 -- en we met 9 miljard zullen zijn, zullen we niet zeggen "oei, we zijn met 9 miljard". Integendeel, we zullen angstig uitroepen "help, we zijn met te weinigen, binnenkort stuikt de wereldbevolking ineen".
Interessante video, met de bekende protagonisten (geen abonnement vereist):
http://www.nytimes.com/video/us/1000...ion=title-area
Stewart Brand, de leerling van Ehrlich, komt vandaag tot het besef dat "met velen zijn" goed is, en dat we dringend meer kinderen moeten beginnen maken, voor het te laat is.
't Kan verkeren.