[Nebur]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Volgens mij is dat klassiek Keynesianisme. Daar is iets voor te zeggen, mocht de staat de intentie hebben om goed te doen, en ook de kennis en kunde hebben om te weten wanneer het goed gaat en wanneer het slecht gaat (quod non). De staat als regelaar, die tijdens booms fiscaal remt, en tijdens depressies fiscaal stimuleert. De visie van Keynes.

Maar ik dacht dat men sinds de jaren 70 of zo neo-Keynesianisme toepast, waar nooit bespaard wordt. Het idee is daar gewoon om eeuwig en drie dagen deficit spending te doen, gebaseerd op het dogma dat deficit spending de economie zal aanwakkeren, en dat daardoor een eeuwig-en-drie-dagen durende groei zal plaats vinden die de vorige deficitten telkens procentueel laat weggroeien, maar wel met een eeuwig opbouwende schuld die nooit afbetaald wordt, maar telkens opnieuw gefinancierd met nog grotere leningen... op zijn Grieks dus.

Ik verdedig het keynesianisme van De Grauwe dan ook niet. Maar gegeven ge dat keynesianisme verdedigt (sp.a), moet ge beide kanten van het verhaal vertellen.