Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen
... en/of enorm ondragelijk te worden...
Stel je voor dat je je al je vorige levens zou herhinneren en dat daarmee alle daarbijbehorende gevoelens terug zouden opkomen... Denk je niet dat velen van ons bedolven zouden worden onder de pijn, de schaamte, het ongemak, de wanhoop....?
|
Je noemt alleen maar negatieve emoties, alsof er geen positieve herinneringen zouden zijn.
Bovendien behoef je het niet allemaal in ene te herinneren.
Stukje bij beetje kan ook, zoals wij ook over onze eigen collectieve geschiedenis steeds meer leren, zou dat ook met een persoonlijk leven het geval kunnen zijn.
Citaat:
|
Misschien ook onder een enorme weemoed en/of aantrekkingskracht naar wat ooit was en dat we nu onherroepelijk verloren hebben...?
|
Tja, dat behoort bij het leven, dat de mens heimwee kan hebben naar het verleden.
Maar over het algemeen wordt de mens daardoor niet verpletterd en gaat hij rustig door met het hier en nu.
Zo kennen we bijvoorbeeld het heimwee naar de natuur, maar buiten dat we jaarlijks één maal met vakantie gaan, blijven we gewoon in onze steden wonen.
Zou de feitelijke en persoonlijke herinnering een natuurmens of dier geweest te zijn, daar iets aan veranderen?