Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus
Je noemt alleen maar negatieve emoties, alsof er geen positieve herinneringen zouden zijn.
Bovendien behoef je het niet allemaal in ene te herinneren.
Stukje bij beetje kan ook, zoals wij ook over onze eigen collectieve geschiedenis steeds meer leren, zou dat ook met een persoonlijk leven het geval kunnen zijn.
Tja, dat behoort bij het leven, dat de mens heimwee kan hebben naar het verleden.
Maar over het algemeen wordt de mens daardoor niet verpletterd en gaat hij rustig door met het hier en nu.
Zo kennen we bijvoorbeeld het heimwee naar de natuur, maar buiten dat we jaarlijks één maal met vakantie gaan, blijven we gewoon in onze steden wonen.
Zou de feitelijke en persoonlijke herinnering een natuurmens of dier geweest te zijn, daar iets aan veranderen?
|
Harry, zonder vooroordelen, zou het kunnen dat je in je verstandelijke ijver je gevoelens op een primitief niveau hebt laten betijen, of anders gezegd dat je gevoelsmatig eerder een kind gebleven bent???