Om maar even aan te geven: het is nu kwart voor elf en het is vandaag nog geen 20 minuten (ik heb er eens op gelet) stil geweest.
Het begon vanmorgen al om 7u10 toen een zekere Koen (roepnaam Koentje) zijn klep openzette omdat hij de mama zag vertrekken. Voor 8 uur waren er zo nog 2 die blijkbaar niet happy waren dat mama ze achterliet.
Tijdens de laatste dagen van mijn verlof eens proberen uit te slapen komt er dus ook niet van. En ja, ondanks de huidige temperaturen slapen wij met de ramen en de rolluiken dicht. Ik hou mijn hart al vast (en de oordopjes al klaar) tegen dat ik volgende week in de nachtploeg sta...
Rond half negen was het even alle hens aan dek want toen er eentje begon te huilen en een andere daar om één of andere reden voor naar zijn voeten kreeg begon die te krijsen waarna er twee of drie anderen wel wat zagen in meerstemmig gekrijs. Wat later was een zekere Mats aan zijn gekrijs te horen niet blij dat hij de bal van een zekere Marie niet mocht afpakken. En aan Marie te horen was ze evenmin blij dat haar bal werd afgepakt. En aan de 'potverdories' van de buurvrouw was zij er zelf ook niet blij mee. Net als ik. En mijn vrouw. Een win-win-situatie is hier blijkbaar echt wel ver te zoeken.
En dan klaag ik nog niet over de zomerhit: "Ben je boos? Zoek een roos. Zet ze op je hoed! Dan komt alles weer... goed!" Jammer genoeg heb ik geen rozen in mijn tuin.
Soit, zo gaat dat hier vandaag dus waarschijnlijk weer tot 18 a 19u vanavond.
Ik probeer er nu al twee jaar mee te leren leven. En ik studeer er nog steeds voor. Voorlopig zonder resultaat helaas...
__________________
It's just a ride.
|