[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Xenophon

Ok.

Art. 149 1e lid G.W. legt aan de rechter de verplichting op om de vonnissen en arresten te motiveren. Deze motiveringsverplichting is een algemeen rechtsbeginsel. Concreet staat in art. 149, 1e lid G.W. het volgende te lezen: “Elk vonnis is met redenen omkleed”. De partijen worden beschermd door dit algemeen rechtsbeginsel doordat ze op die manier steeds kunnen nagaan of de rechter al hun opgeworpen rechtsmiddelen wel heeft onderzocht en of de rechter niet arbitrair tot een beslissing is gekomen. Dit beginsel vormt als het ware een denkkader van waaruit elke rechter moet vertrekken bij het nemen van zijn beslissing, want het zorgt er ook voor dat de rechter een soort controle uitvoert over zijn eigen beslissingen. Hij is immers de eerste die het vonnis/arrest onderwerpt aan controle van de motivatie. Een vonnis of arrest bestaat dus steeds uit twee delen. Enerzijds het beschikkend gedeelte (het dispositief) waarin de rechter zijn beslissing aangeeft en anderzijds het motiverend gedeelte waarin de rechter zijn beweegredenen aangeeft hoe hij tot zijn beslissing is gekomen9

http://lib.ugent.be/fulltxt/RUG01/00...10_0001_AC.pdf