een gedachte die bestaat
er klopt iets niet helemaal
een manke die gaat
een waan, geloof, een verhaal
over oevers bij nacht
slenterend meditatief
overal slechts schaduw en zwart
een eenzame dief
een baan naar het noorden
zoekend naar iets
de waan der gestoorden
steeds stuitend op niets
de waarheid zo leeg
aan stukken geslagen
de hamer die bleef
zich zwijgzaam beklagen
kap kap
mot kraak
en dan bloeit daar de mooiste
traanwaan
het eeuwig voortbestaan
(en ze kwam zo warm nabij, kuste me en hielp me, eventjes maar, hiervandaan)
|