Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door The Paulus Experience
Ik herken jouw redenering; het was de mijne voor ons kind er was.
Ik kan u verzekeren dat ze fout is, ik heb mezelf daar zwaar moeten corrigeren.
Ik had het zelf nooit gedacht, maar dat kind heeft heel mijn leven in positieve zin veranderd. Bovendien zou ik het niet meer kunnen missen, het voelt zo natuurlijk aan. Een moeite is geen moeite voor dat kind.
Als je eens wil opgaan in een roes van onvoorwaardelijke liefde, laat je nukkige zelf maar eens gaan en maak er eentje.
Je mag daar uiteraard kritiek op leveren, ik ben er van overtuigd dat wat ik beweer niet voor elke ouder opgaat.
Het is wel zo dat ons kind een vrij correcte opvoeding krijgt maar het een schat is.
Ik weet dat er ook kleine terroristen rondlopen, dus ik heb makkelijk praten.
Ik praat dan ook louter voor mezelf.
Maar bekijk het zo eens; gelukkig redeneerden je ouders als jij, of waar komt je afkeer voor kinderen vandaan?
|
Je verklaart het eigenlijk helemaal zelf.Zoals de meeste mensen moet je niet van kinderen weten....je moest ze niet en was alles behalve een Sinterklaas.Maar plots was het zover en had je een kind van jezelf.En plots moet iedereen geloven en zien dat je een grote kindervriend bent en ooh zo graag kinderen ziet.
Niks is minder waar...je ziet niet liever kinderen als toen je kinderloos was maar je ziet wel vooral en alleen je eigen kind graag.Graag kinderen zien en of graag JE kind zien is een groot verschil.
Niks mis mee is een egoïstische reactie uit de oertijd.Ook dieren vechten voor het leven van hun jongen..De jongen van anderen moeten niet rekenen op enige hulp of mededogen. Wie in de natuur zijn moeder verliest is ten dode opgeschreven.