[Jolle]

Oorspronkelijk geplaatst door alexi

Beste forumgangers,

Ik ken persoonlijk een Irakees, die zegt dat hij dolgelukkig is dat zijn familie eindelijk verlost is van het juk van Saddam Hussein. Hij is in het verleden kunnen vluchten, maar zijn familie niet.
...

Zo hoor je het eens van de andere kant.

Ik ken er ook zo eentje (die gevlucht is vlak voor de inval van de Amerikanen), en die evenzeer heel blij is dat Saddam weg is. Hij was wel bedroefd over de anarchie die er plots in zijn mooie land heerste, en vooral vanwege de toegenomen onveiligheid. Want, zo zei hij, onder Saddam wist je tenminste nog wanneer de kogels kwamen.

Voorts hekelt hij de VS : "ze snappen niks van Irak, ze snappen niks van Irakezen" Hiermee doelt hij vooral op de ongelofelijke naïviteit te denken dat men zomaar een democratie daar kan installeren, zonder rekening te houden met de relaties tussen de verschillende bevolkingsgroepen "De Irakezen hadden dit zelf moeten doen, de VS heeft de zaken geforceerd, en dat kan niet werken".

Kortom : hij is blij dat Saddam weg is, en is daar de Amerikanen ook dankbaar voor. Maar hij ziet de toekomst van zijn land somber in.

Dit zijn ook niet mijn woorden, dit is ook een andere kant.