Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Drukazz
Bs'd
Dat er niet ideale gezinssituaties (overleden vader/moeder, echtscheiding, vader die door z'n werk amper thuis is) ontstaan klopt. Maar daarom moeten we kinderen niet veroordelen tot zo'n situatie als het niet nodig is.
|
Men kan een allenstaande moeder toch moeilijk verplichten een relatie aan te gaan en dan nog wel specifiek met een man. Wat u eigenlijk zou moeten kunnen bewijzen is dat een kind met 1 ouder slechter af zou zijn dan een kind met twee ouders waarvan er één geen biologische band heeft en van hetzelfde geslacht zou kunnen zijn als de moeder. Dat lijkt me niet gemakkelijk. In het algemeen is het zo dat indien het kind meer aandacht heeft het gezonder opgroeit. Twee ouders geven meer kans op verhoogde aandacht voor het kind.
Als ik u zou moeten geloven zou het kind wel bij één van de ouders kunnen blijven, maar niet bij beide ouders indien die een homoseksuele relatie zouden hebben. Het argument van de noodzaak van de 'vaderfiguur' wordt op deze wijze irrelevant. Uw argument is eigenlijk een ander, tenzij u consequent zou zijn en ook alleenstaande moeders hun kinderen zou willen ontnemen. Maar zover durft u blijkbaar niet te gaan om uw gebrekkige logica te ondersteunen.