Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Pelgrim
En stel u nu eens voor dat een communistisch systeem niet op die leefregel is gebaseerd.
|
Zoals al gesteld: Oog om oog is de strategie die je in de wereld het meeste tegenkomt.
Als het niet zo zou zijn dan denk ik eerder aan de planten. Daar gaat het niet oog om oog of toch wel? Jazeker! "Ik ben groter, ik krijg meer licht. Pas u aan of sterf, jij kleinere plant. [banbliksem]"
Citaat:
|
Daar moet ik toch eens mee lachen. De extreem zwakke wordt altijd maar zwakker en de extreem sterke wordt altijd maar sterker. Heel eigenaardig, voor een stabiel systeem. De alternatieven worden trouwens weggeconcurreerd of opgekocht.
|
Laat ons eens naar de feiten kijken. Doorheen de geschiedenis zijn er altijd volkeren onderdrukt. Zij die historisch onderdrukt waren zijn dat nu niet meer. Ook de sterkeren van toen zijn nu niet meer zo sterk. De USA zijn nu de romeinen van onze eeuw. Maar ook Engeland en Nederland hebben de macht gehad.
Op kleinere schaal merk je dat slechts enkele zeldzame bedrijven en families gedurende eeuwen de macht in handen houden. Vroeg of laat gaan ze ten onder of minimaliseren.
Op nog kleinere schaal, op het niveau van een individueel leven heb je de onstabiliteit omdat de stabiliserende factor groter is dan een mensenleven. Vandaar ook mijn corrigerende factor voor de zwakken en de sterkeren. Alles komt goed maar niet noodzakelijk in uw leven. Dat is uit puut menselijke overwegingen een correctie waard.
En wie laatst lacht ...
Citaat:
|
Ah mooi dat u dat van het visnet aanhaalt. Geef de zwakkere inderdaad een visnet ( een deel van de productiemiddelen dus) ipv een aalmoes. Dit doorgetrokken betekent dat dus dat je voor de herverdeling van de welvaart bent, zelfs voor de onteigening van rijke industriëlen?
|
Ik dacht eerder aan een visnet in de vorm van kennis en kundigheid. En in ons socialistisch paradijs in het bijzonder: weinig belemmeringen om vooruit te komen. Het geven van een aalmoes of productiemiddelen is net de vis of zelfs een walvis. U weet toch dat de meeste niet van levertraan houden.
Citaat:
|
Ik heb hier ook ooit het idee van coöperatieven binnen de markt aangehangen. Ik ben daar deels op teruggekomen: dat is reformisme. Zulke coöperatieven (zoals mondragon) zijn nog steeds gebonden aan de dictaten van de staat en de neoliberale structuur opgelegd door oa de WTO, bijgevolg kunnen zij niet echt communistisch zijn. Coöperatieven kunnen enkel bestaan al of niet binnen de vrije markt als er ook politiek volledige democratie is, dus als we niet langer afhankelijk zijn van dictatoriale instellingen zoals aangehaalde WTO en de EU en de machtslobby die daar achter schuilt.
|
Inderdaad zijn dictaten een probleem. Maar een communistische coöperatieve binnen een libertijnse staat moet perfect gaan.
De neoliberale structuur is echter niet zo 'n probleem. Ze krijgt zelfs het verwijt dat ze te weinig regelen. Net dé voedingsbodem voor eigen structuren.
Het is net het socialisme met haar overvloed aan regels en moralen die de mens in zijn ontwikkeling remt. Het duwtje in de rug is daar pas een harnas vol roest.
Maar toch ... dank u voor de goede argumenten. Velen zouden mij naar de verdoemenis verwijten. Om ***beep***2 niet te noemen.