'Ik maak mij heel, heel grote zorgen' zegt een N-VA minister tussen al het feestgedruis in 'over de budgetten. We zijn verre van rond, er is te weinig geld en de markten zijn heel onvoorspelbaar.'
N-VA'ers zijn doordrongen van de redenering dat we nu moeten volharden, en de beloning later komt. 'Je kan geen ei bakken zonder de schaal te breken', klinkt het. Vraag is of er tegen 2019 effectief een omelet in zit. Een kleine en exportgerichte economie als de onze deint al bij al op de tendensen van onze grotere buurlanden.
Als de internationale context verkeerd uitdraait wordt het moeilijk om de vele Vlaamse beloftes in te lossen.
Waar haast niemand nog over spreekt is het communautaire.
Ondanks enorme belastingsverhogingen en scheerbeurten in de sociale zekerheid krijgt men geen vat op de begrotingstekorten en blijft de staatsschuld oplopen en dat weegt op
Dewever die zijn "harde werkers" de hemel op aarde beloofde!!
'Hij is bijzonder nerveus' zegt een vertrouweling die hem voor de speech sprak. En dat valt te merken. De beste tong van de Wetstraat heeft wat tijd nodig om op dreef te komen. Zijn enorme bekommernis om een geslaagde causerie, zijn minutieuze voorbereiding, de latente onzekerheid op het podium, staan in contrast met het imago van de vlijmscherpe, eloquente en soms meedogenloze debater.
http://www.knack.be/nieuws/belgie/ve...on-643897.html
Hoe zit het met dat ammoniakfabriek van Dewever, iemand?