[praha]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Ik denk aan een beperkte variatie door het activeren van eerder recessieve genen en evolutie door synergie met materiaal ontvangen van virussen of andere infecties. Dus door toevallige constructieve ingrepen.

... en jij zei dat ik onduidelijk was ?

Evolutie door synergie ?
Dat lijkt me nogal een vreemde gedachte daar synergie niet meer wilt zeggen dan dat de samenstelling der delen méér is dan louter de som der delen en je je anderzijds hardnekkig lijkt te verzetten tegen het idee dat een opeenstapeling van stukjes code wel iets 'zinnigs' kan opleveren.

Bovendien verlegt dat enkel het probleem : vanwaar zouden die stukjes 'intelligent' code dan weer uit moeten ontstaan waar het samenspel dan wel iets 'zinnigs' zouden opleveren ?
Althans zoiets kan ik opmaken uit je uitleg

Het idee van een gunstig uitpakkende mislukte reparatie van een fout bij de vermenigvuldiging van een DNA-streng spreekt mij niet aan.

zover kon ik al raden
Even volgende bedenkingen :
- er is niet zoiets als een 'fout' op vlak van dna tenzij men zich voorhoudt dat dat dna een vaste blauwdruk zou moeten hebben.
- een 'fout' en hoe het dna eruit moet zien zal de natuur in feite worst wezen.
We zien enkel het resultaat van de zaken die werken ... de zaken die niet werken worden eruit gebonjourd

Het DNA blijkt ook een beperkt geheugen te hebben voor ervaringen van een individu welke fysieke aanpassingen veroorzaken, zoals met diabetes is aangetoond.

Daar begrijp ik eerlijk gezegd nik of weinig van.
Diabetes is zowel erfelijk ( althans de aanleg ervoor ) te verkrijgen als in de loop van het leven ( of in het zeer prille begin : mody ) door iets dat mis gaat.
Ik zie de link naar de noodzaak van een extra 'geheugen' langs geen kanten.
Maar eerlijk gezegd weet ik daar niet veel van ... kan je daar eens een link over bezorgen ?

Hugo de Vries had succes met logisch redeneren over evolutie, maar hij zat er ook wel eens behoorlijk naast.

iedereen zit er wel eens naast of betreedt het terrein van zuivere speculatie ( cfr Darwin ) om een verklaring te geven aan wat waargenomen werd.
Echter dat veranderd niks aan het gegeven van de waarneming(en) en het feit dat sinds de Vries de genetica in de 20ste eeuw een hoge vlucht kon nemen.

Ik vind het steeds grappig ( of moet ik eerder zeggen : zielig )
We beschikken over een theorie die al 150 jaar zijn dienst bewijst en sinds dan enkel verfijnd geweest is.
Of het nu komt van mensen die de hele santekraam naar de prullenbak willen verwijzen of van mensen die zich in bepaalde delen ervan zich niet kunnen vinden.
Steeds gaat het weer over die mutaties ( en bovenal de blijkbaar de onverzoenbare gedachte dat organismen of liever structuren niet door 'dobbelgooien' en natuurlijke selectie alleen kunnen ontstaan )
Terwijl zowel mutaties, met alle façetten om het erfelijk door te kunnen geven en van belang te zijn, als het aspect dat er iets complex kan ontstaan door dat mechanisme als verdomde feiten vast staan.
Blijft nog net over : de exacte film, frame per frame, van dat gebeuren
Een gekke gedachte om dat te weerhouden al zeker als die personen dat dan niet doen met alle andere theorieën.
Bv Nooit wordt er dan geopperd waar, wanneer één bepaalde brok een bepaalde impuls had alvorens Newtons zwaartekrachttheorie wordt aangenomen.
Nog gekker is dan dat men zich heil gaat zoeken in allerhande andere alternatieven die veel minder gefundeerd kunnen worden.
Ik zeg niet dat HGT (of LGT ) ( dat lijkt me hetgene te zijn waarover je het had ) geen (belangrijke) rol kan spelen maar dat neemt niet weg dat er zoiets als mutatie ( in diverse vormen ) bestaat en het neemt zeker het vraagstuk niet weg vanwaar die dna dan wel had moeten komen



Creationisten verwachten niet dat ze achtenswaardige wetenschappers door hun belachelijke argumenten kunnen overtuigen. Waar ze naar op zoek zijn is om zich in de sfeer van achtenswaardigheid te koesteren... Het kan hun niet schelen dat ze in een debat verslagen worden. Waar het hen om gaat is dat we ze erkenning geven door de moeite te nemen met hen in het openbaar in discussie te gaan... Je hoeft alleen maar met hen op een podium te verschijnen om hun het respect te verlenen waar ze naar smachten. Ongeacht de uitkomst van het debat wekt het loutere feit dat het plaatsvindt bij onwetende omstaanders de indruk dat er iets moet zijn dat het waard is om op ongeveer gelijke voet over te debatteren.’ (Dawkins, Kapelaan van de duivel, p253)