Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door sfbtkm2
Met minderheden bedoel ik eerder culturele/taalminderheden geen partijminderheden. De eersten moeten beschermd worden, over de 2de beslist het volk. Wanneer u ideologische minderheden gaat beschermen, waarom hebt u dan verkiezingen?
|
Uw stelling: “
Indien men ideologische minderheden beschermt, heeft men geen verkiezingen nodig” is logisch equivalent met de uitspraak: “
verkiezingen impliceren dat ideologische minderheden onderdrukt (mogen) worden”, waarbij ‘onderdrukken’, in de context van deze draad, nog kan gespecifieerd worden als ‘juridisch vervolgen (en daartoe bv de grondwet veranderen)’. Dat is inderdaad de logica van de particratie, maar niet van de democratie.
Democratie impliceert dat er een bepaald domein van de maatschappelijke werkelijkheid bestaat, namelijk het domein van het vrije denken, vrije onderzoeken en vrije spreken, dat autonoom staat tov de democratie en waar de democratie dus niet ingrijpt. Een democratie kan gezien worden als een maatschappelijk stelsel waar in vrijheid geconcipieerde ideeën aan de gemeenschap voor beeldvorming, discussie en tenslotte besluitvorming worden voorgelegd. De bron van de ideeën zelf bevindt zich evenwel buiten het bereik van de democratie; want een democratie kan niet anders, indien ze wil leven, dan de bron ontzien waaruit de ideeën ontspruiten die haar voeden. Democratie biedt daarom strikte bescherming aan ideologische minderheden.
Een particratie verwerpt ten gronde het bestaansrecht van een volkomen vrij maatschappelijk domein waarin alle mogelijke ideeën kunnen worden geproduceerd, uitgesproken en bediscussieerd. Het particratisch systeem is niet in ideeën, doch in elitair machtsbehoud geïnteresseerd, en vertoont dus een sterke tendens om het domein van de vrije ideeënproductie onder controle te krijgen, ook al gaat dit met immense maatschappelijke kosten gepaard. Dit systeem zal dus sommige partijen en godsdiensten willen subsidiëren, en andere juist beboeten; zal het onderwijs willen controleren, om gewillige en onderdanige burgers te vormen; het zal censuurwetten opleggen; het zal de vervolging organiseren van ongewenste ideeën en ideologieën, en van hun dragers. De ideologie van de politieke correctheid is hiervan de emanatie. De aldus ingeslagen weg is lang, maar de namen van de eindstations zijn gekend: vernedering, opsluiting, vernietiging en moord.