Mijnheer Jan Van den Berghe,
Als ik uw bijdragen zo lees, dan klinken ze me nogal zuur. Vertelt u me eens hoe u dit inpast in de blijde boodschap van Onze-Lieve-Heer. Als pratikerende katholieken al zo verschillen in benadering, hoe wil je dan dat wij ooit met moslims kunnen samenleven.
U betitelt sommige "moderne" parochies en de pastoors die daar dienstdoen als "zeemzoeterig". Die bewering laat ik uiteraard volledig voor uw rekening. Wel weet ik dat onze pastoor wel degelijk eisen durft te stellen aan ouders die hun kindje willen laten dopen of die hun kinderen willen laten vormen. En zijn eis dat een christelijke uitvaartdienst een verwijzing moet inhouden naar de verrijzenis valt niet bij iedereen in goede aarde. De leden van onze parochieploeg (waarvan ikzelf deel uitmaak) hebben het niet altijd makkelijk om 's mans denkbeelden verkocht te krijgen, maar wel staan we voor de volle honderd procent achter hem (al verwijten we hem soms een ietwat tekort aan diplomatie - ook priesters zijn maar mensen). Tot zover mijn antwoord op uw insinuatie dat ik zeemzoeterig zou zijn.
Op bijbelavonden, vasten- en adventsconferenties, Credo-reeksen enz... waaraan ook mensen uit mijn parochie met enthousiasme deelnemen hoor ik heel andere geluiden dan wat ik hier van u lees. Jazeker, we confronteren onszelf en elkaar met allerlei zaken uit het dagelijkse leven waarmee we niet altijd goed raad weten; ook met de opkomst van de islam en de mogelijke gevolgen voor de autochtonen, en meer in het bijzonder degenen die hun christelijk geloof blijven pratikeren.
We lezen ook veel verslagen van soortgelijke groepen binnen de moslimgemeenschap. Ook daar zitten heel wat lui met gelijkaardige vragen. En als beiden zich nu eens concentreren op wat ons bindt, en niet alleen op wat ons scheidt, dan kan dat een groot deel van het wederzijdse wantrouwen ontzenuwen.
Dat bereik je geenszins door volledig op de eigen gemeenschap terug te vallen; daarmee concentreer je je alleen maar op de verschillen die op de spits worden gedreven. Wat daaruit volgt belooft weinig goeds, dat bewijst de geschiedenis keer op keer.
Het is maar al te eenvoudig om te stellen dat je gelooft in de Vader, de Zoon en de Geest, maar voorbijgaat aan de kroon op Zijn schepping: de mens. Akkoord, geloven in de mens houdt risico's in, dit in tegenstelling tot geloven in God die in Zijn volmaaktheid niet kan ontgoochelen. Maar zonder je geloof in de mens is je geloof in God van nul en generlei betekenis. Want dan begrijp je niets van God die mens werd in de persoon Jezus Christus.
Zonder mijn eigenheid als christen te willen prijsgeven beschouw ik de confrontatie en het leren samenleven met moslims als een uitdaging. Mijn geloof in God, en mijn geloof in de mens dwingen me ook in de goede wil vanuit de moslimgemeenschap te geloven. Ik kan niet anders; zoniet dan is mijn kerkelijke praktijk totaal zonder betekenis.
En ik heb alle reden om ook te geloven in de goede wil tot samenleven vanwege het overgrote deel van de moslims in ons land. Islamhaat wordt immers niet alleen gepredikt door lui van bruin gedachtengoed, ook onze media spelen vaak een allesbehalve fraaie rol. Alleen al het feit dat er in Nederland zoveel commotie was rond één enkele imam die een vrouwenhand weigert, terwijl 49 andere imams de minister wél een hand hebben gedrukt; (de meesten van hen weliswaar met een doekje dat ze speciaal voor dat doel bij zich hebben om direct lichaamscontact te vermijden). Waarom werd er over die 49 anderen zo weinig bericht?
Of nog een ander voorbeeld. Iedereen schreeuwt moord en brand omdat een 25-jarige autochtone islamdocent een Nederlands politicus dood wenst. Ik vind 's mans uitlatingen evenmin kunnen, maar ik reken het niet de ganse moslimgemeenschap aan. Vergeet niet dat ook katholieken niet onverdeeld gelukkig waren met de uitlatingen van wijlen Gustaaf kardinaal Joos. Of moet men ons beiden diens standpunten ook aanrekenen?
Mij niet, ik sluit me liever aan bij kardinaal Daneels die indertijd stante pede verklaard heeft dat Joos niet het officiële standpunt van de Kerk verkondigde. Wat denkt u hiervan, mijnheer Van den Berghe? Mag Joos' boude taal u aangerekend worden?
|