Ik ga niet akkoord met Beke, en vind dat de overheid zich niet te moeien heeft met mijn betrokkenheid, met mijn religie enz.,
en de beste garantie voor zulk een neutrale overheid is een zeer strikte scheiding van kerk en staat.
Daarnaast ben ik best gelukkig met onze cultuur die zo geëvolueerd is dat godsdienstbeleving grotendeels verdwenen is uit het straatbeeld.
Pastoors en paters lopen wat discreter tegenover vroeger in hun "groot uniform". Allerhande stoeten en optochten zijn verdwenen of geminimaliseerd. Enz. enz.
Titel: Beke: ‘Geen neutrale overheid nodig’
http://www.standaard.be/cnt/dmf20160303_02162131
Citaat:
CD&V-voorzitter Wouter Beke wil niet dat het debat over de lekenstaat leidt tot een neutrale overheid die religies volledig uit de publieke sfeer bant.
‘We hebben geen neutrale overheid nodig, maar wel een overheid die betrokkenheid aanmoedigt en onpartijdig is’, schrijft Beke in zijn nieuwe essay ‘Het Nieuwe WIJ’.
Op aansturen van Open Vld-fractieleider Patrick Dewael start het parlement met een debat over de lekenstaat. Tegen de achtergrond van de aanslagen in Parijs riep Dewael op te bekijken of een reeks principes in de Grondwet, zoals de scheiding tussen kerk en staat, uitgediept kunnen worden.
CD&V-voorzitter Beke ziet achter die vraag een andere agenda. ‘De grote problemen met geradicaliseerde jongeren en salafistische moskeeën worden gebruikt om een andere ideologische agenda te ontplooien”, schrijft hij.
Laïcité naar Frans model?
‘Welk probleem wil men in feite oplossen? Het antwoord is duidelijk: verban religies, dan heb je ook de islam verbannen! Dat is de onderliggende gedachte. De paradox is dat men de terreur in Parijs als aanleiding neemt om een laïcité naar Frans model in te voeren, het land waar de aanslagen plaatsvonden’, aldus Beke.
‘We hebben geen neutrale overheid nodig, maar wel een overheid die betrokkenheid aanmoedigt en onpartijdig is’, schrijft Beke. ‘Geen neutrale overheid die waardenbeleving wil privatiseren. Geen beleid dat zegt dat zingeving en geloof alleen een kwestie is van de private sfeer en de eigen woonkamer. Salafistische moskeeën zijn een probleem. Maar de meeste geradicaliseerde jongeren, werden dit niet door moskeebezoek. Wel door salafisten die thuis jongeren rond zich wisten te verzamelen en hen in private woonkamers hebben gebrainwasht.’
|