Dat West-Europeanen (nog) niet uit hun zetel of vanachter hun scherm komen om de naties van hun vaderen te verdedigen tegen de georchestreerde invasie en hun links-regressieve vriendjes is een feit. Waarom dat zo is, laat ik hier in het midden.
Maar je krijgt een West-Europeaan meestal wel nog uit zijn huis om te gaan stemmen, hij gelooft namelijk nog in de wondere wereld vol fantasmen die de algemene democratie is. Wat mij dus echt verbaast is dat ook daar, via de wegen die de Staat toelaat, plat op de buik gegaan wordt voor de invasie. Vaak kan ik me nog wel inleven in het absurde wereldbeeld van links-regressieven en cuckservatieven maar de volgende feiten tarten mij echt de verbeelding.
(1) Een paar maanden geleden mocht Zwitserland, voor velen een baken van directe democratie, stemmen in een referendum om criminele allochtonen uit te wijzen. M.a.w. mensen met een vreemde nationaliteit, die te gast zijn in een land en er besluiten de wet te breken, terug te sturen. In complete absurditeit, stemden ze tegen.
https://www.rt.com/news/333870-switz...on-referendum/
(2) Vorige week is er een voorstel in Frankrijk afgewezen om terroristen de Franse nationaliteit af te nemen via een wijziging in de grondwet. Het voorstel, nochtans komende van een sociaal-democraat, stuitte op politieke tegenstand vanuit wat dus wel een zeer-extreem linkse hoek moet zijn. Lees dit duidelijk, er zitten mensen in de Franse politiek die zo anti-Frans zijn, dat ze in oppositie gaan tegen een voorstel om uitschot dat de Franse bevolking bedreigt, de nationaliteit af te nemen.
http://www.bbc.com/news/world-europe-35924701
Hoe kan dat?
Wat gaat er door die mensen hun hoofd?
Is het persoonlijk winstbejag of gaat de gutmenscherij zo diep dat niets in de weg gelegd mag worden van de totale zelfvernietiging?
Hoe zeer moet je je eigen volk , familie, natie, maatschappij en cultuur haten om consequent te weigeren vreemde vijanden die de totale vernietiging ervan voor ogen hebben op zijn minst te ontzetten uit de rechten die ze erbinnen genieten?