[quercus]

Oorspronkelijk geplaatst door Queensburry

Eén zaak moeten we goed beseffen: ondanks alle problemen in deze stad kan Vlaanderen het zich niet permitteren Brussel te laten schieten. We kunnen ons niet terugplooien in de behaaglijke nestwarmte van het suburbia waarin het merendeel van de Vlamingen woont. Vlaanderen is inderdaad één grote buitenwijk, een voorstad ... maar van welke stad? De meeste beslissingen, evoluties, innovaties op zakelijk, politiek en cultureel vlak gebeuren in Brussel. Ons van Brussel afkeren zal een verarming zijn die we niet meer te boven kunnen komen.
We moeten inderdaad ingrijpen maar dat moet wel gepaard gaan met een oprechte,hernieuwde interesse in alles wat er in deze ingewikkelde maar ook boeiende metropool plaatsvindt.

Je kunt er niet omheen. De voorbije vijftig jaar (eigenlijk nog veel langer) heeft Brussel er alles aan gedaan om de band met Vlaanderen zoveel mogelijk door te knippen. Het is begonnen met een verwoede en niet aflatende druk om deze oorspronkelijk grotendeels Nederlandstalige stad volledig te verfransen. Vlaamse inwijkelingen kregen zelfs opzettelijk een Franstalige identiteitskaart in hun handen geduwd, ook al poogden ze hun nieuwe domicilie aanvankelijk in het Nederlands aan te vragen (twintig jaar geleden is dat verhaal me nog verteld door een bejaard Vlaams-Brussels echtpaar). Meer nog, door fanatieke Franstaligen werd zelfs een bewust anti-Vlaamse partij opgericht, met name het FDF (nu Défi). Slogan: Brüssel Vlaams ça jamais! Let op de umlaut in die slogan, dat is allesbehalve onschuldig. Nog in 1958 hebben de toenmalige Vlaamse politieke partijen alles uit de kast moeten halen om te beletten dat de wereldtentoonstelling op de Heizel een uitsluitend Franstalige bedoening zou geweest zijn.
Dat hardnekkig wroeten om elke associatie met Vlaanderen en het Nederlands te kraken bereikte zijn hoogtepunt in 1989 met de stichting van een "Région Bruxelles Capitale" (une région �* part entière). Symbool: de Iris, wat eigenlijk gedurende eeuwen het symbool was van (wat dacht je?) de Franse monarchie. Het tragikomische is dat toen niet alleen de traditionele Vlaamse partijen maar ook de Volksunie er zich achter schaarde (wat ze zich achteraf bitter beklaagden. Woordelijk gehoord in een radio-interview met Vic Anciaux).
Meer nog. Brusselse Franstalige partijen (en vooral FDF/Défi) hebben zonder ophouden gepoogd met allerlei slinkse ideetjes de Vlaamse Rand systematisch te verfransen en voor de ingeweken Brusselse Franstaligen de meest gekke uitzonderingen af te dwingen, gaande van faciliteiten tot het aanstellen van Franstalige rechters in Vlaams Brabant.
Het klopt dat nogal wat Vlaamse ondernemingen hun administratieve zetel in Brussel hebben. Brussel (én België) maakt daar dan een schromelijk misbruik van een statistische leugen om zichzelf economisch belangrijker voor te stellen dan het in werkelijkheid is. Immers de bijdrage van een onderneming aan het BNP (met name de door die onderneming gecreëerde toegevoegde waarde) wordt dan op het konto van Brussel geschreven. Dat is natuurlijk volkomen nep. Want de productievestigingen van die onderneming liggen buiten "la capitale", met name in Vlaanderen. Daardoor wordt het onwetend publiek evenwel voorgelogen omtrent "de kolossale belangrijkheid van Brussel". De grote Belgicist van CD&V, Mark Eyskens, bazuint regelmatig deze valse boodschap uit. Gelukkig is op dat vlak het tij wat aan het keren, want door een reeks diverse oorzaken wordt Brussel voor ondernemingen minder aantrekkelijk (verkeersproblematiek, de chaos aan instellingen, de verloedering...).
Neen de boodschap die Vlaanderen aan Brussel heeft is allesbehalve. En politiek is het de voorbije weken er volstrekt niet op verbeterd. De Brusselse francofone politici willen (eisen!) wel centen van ons ("mais sans conditions préalables") maar over de besteding ervan hebben we volstrekt geen serieuze vinger in de pap. Laat staan dat we zouden mogen eisen dat ze ons daarover verantwoording achteraf geven. Nada!

Kortom, het wordt hoog tijd dat het bij iedereen eens goed doordringt dat Brussel véél meer Vlaanderen nodig heeft dan omgekeerd. Meer dan tachtig procent van de beursorders op de Brusselse Euronext komen van Vlaamse beleggers. Financieel komt dit verloederd nest van 19 baronieën in zware problemen als er de niet aflatende steun uit Vlaanderen was. Tijd, hóóg tijd dat Vlaanderen en zijn politici, in alle rust en kalmte maar niettemin vastberaden, zijn eisen aan deze francofone Brusselse politici gaat stellen. Die kerels zitten mentaal nog steeds met een soort 19e eeuws waanbeeld over zichzelf.
Het door Job aangehaalde artikel in de openingspost (van journalist Jan Segers in HLN) bevat grote waarheden.