Na zoveel jaren sossenbeleid in Antwerpen, zijn er daar nog altijd daklozen.
Dus nu wordt er een oorlog tegen ontketend.
Een basisprincipe tot op heden, is evenwel dat niemand verplicht kan worden om hulp te aanvaarden.
Is dat een juist principe ?
titel: Antwerpse daklozen vrezen ‘war on dakloosheid’
http://www.standaard.be/cnt/dmf20160525_02308119
Citaat:
Antwerpen wil de strijd met dakloosheid aangaan. Maar de daklozen zelf zijn er niet gerust in. Ze verzamelen handtekeningen en gaan actie voeren tegen de privatisering van de daklozenhulp.
In het inloopcentrum voor thuislozen De Vaart komen dagelijks zo’n honderd daklozen over de vloer. Voor een douche, om hun kleren te wassen, voor budgetbegeleiding. Maar de daklozen zijn ongerust, want de hulp, die nu door mensen van het Centrum voor Algemeen Welzijnswerk wordt gegeven, zal in de toekomst misschien door andere mensen verleend worden. Het Antwerpse stadsbestuur keurde de plannen goed van schepen van Sociale Zaken Fons Duchateau (N-VA) om de sociale zorg, waaronder de zorg voor daklozen, open te stellen voor andere privébedrijven. Ook commerciële bedrijven kunnen nu dus intekenen. Antwerpen is de eerste stad in ons land die de zorg privatiseert.
De daklozen zijn ongerust dat winst belangrijker zal zijn dan de kwaliteit van de zorg. Ze haalden al 2.800 handtekeningen op en zullen maandag voor de gemeenteraad actie voeren. Oppositiepartijen Groen en PVDA delen de bezorgdheid van de daklozen. ‘De vermarkting betekent dat er om de drie jaar een ander bedrijf in aanmerking kan komen om de zorg te organiseren. Terwijl het opbouwen van een vertrouwensband net zo belangrijk is voor daklozen. De mensen van het CAW doen dit al zestien jaar. Met heel goede resultaten’, zegt Lise Vandecasteele, OCMW-raadslid voor de PVDA en huisarts bij Geneeskunde voor het Volk.
Naar Nederlands voorbeeld
Daarover denkt het stadsbestuur enigszins anders. ‘Wij willen de war on dakloosheid voeren’, zegt Fons Duchateau (N-VA). ‘We zijn in Nederland gaan kijken hoe zij het aanpakken en hebben dat op Antwerpse leest geschoeid. We hebben een nieuwe visie ontwikkeld. We geloven in een residentiële opvang van daklozen, het hele jaar rond, en dat bestaat nu niet.’
‘Het doel is om het aantal daklozen te verminderen, hen beter te begeleiden zodat ze kunnen evolueren naar zelfstandiger wonen. De resultaten in Nederland zijn hoopgevend’, aldus Duchateau. ‘Het CAW doet het niet slecht, maar er zit nu te weinig beweging in het hele middenveld. Het CAW kan zich ook kandidaat stellen en de kans dat zij het worden, is reëel, zij hebben het grote voordeel van de ervaring. Maar we willen niet langer dat de uitbating automatisch aan hen wordt toegekend. Wij willen nagaan welke andere organisaties dit nog kunnen en wie het meest aanleunt bij onze visie.’
|