zo van die rokers hé, op een gegeven moment in hun leven, niet zelden op redelijk jonge leeftijd worden ze ziek.
krijgen ze kanker ofzo.
en daar liggen ze dan langzaam te creperen.
wetende dat straks, als ze dood zijn, een ander op hun wijf zal kruipen en in hun huis gaat wonen.
wellicht zo'n sportieve niet-roker.
een jaar na z'n dood zijn ze hem wellicht al vergeten.
'tja, hij had het toch, een beetje zelf gezocht', zal men zeggen.
en iedereen behalve hij leefde nog lang en gelukkig.
met veel lachen en plezier, vakanties, kerstmissen en nieuwjaren, winters en zomers.
z'n oude vrienden, z'n familie, z'n ex-partner met haar nieuwe vriend...
en de herinnering aan hem wordt elk jaar vager.
'het leven gaat door, je begint weer van voor'.
en doden zijn vreselijk oninteressant.
|