[GandalftheGrey]

Oorspronkelijk geplaatst door SDX

De strijd is dus nog steeds niet beslecht, er is vooralsnog niets onomstotelijk bewezen?

Ik begrijp dat krampachtige van holebi's niet om toch maar te willen dat hun seksuele geaardheid aangeboren is, dat ze er niets aan kunnen doen, dat ze er niet voor gekozen hebben, dat ze nu eenmaal zo zijn. Lijkt mij wel alsof ze er zich zo'n beetje voor schamen en noodgedwongen iemand van hetzelfde geslacht genomen hebben omdat ze niet anders kunnen.

Moest ik lesbisch zijn, ik zou niet eens willen dat mensen zo wanhopig hard hun best doen om aan te tonen dat ik er niks aan kon doen, dat ik 'n aangeboren watdanook heb, dat ik er niet voor gekozen heb.

Ik zou verdomme gewoon trots zijn en de hele wereld zou mogen weten dat dit weldegelijk mijn keuze is, dat ik maar 1 leven heb, er mee doe wat ik wil en met wie ik wil (mits wederzijdse toestemming natuurlijk), dat ik van persoon X van hetzelfde geslacht hou, graag zie en wie daar problemen mee heeft of dat verkeerd vindt, dikke, vette pech heeft.

Aan onze kant van de wereld is homoseksualiteit geen misdaad, je wordt er niet voor vervolgd, en je hebt gelijke rechten itt vele andere landen.
Ik snap die commotie dus niet. 't Maakt toch immers niet uit of 't je eigen keuze is.

Aangeboren of een keuze, het zou er inderdaad niet toe moeten doen. Dat je de commotie niet snapt neem ik je niet kwalijk. Allicht komt het doordat je dan ook de strijd niet snapt die aan die geconsolideerde rechtvaardigheid is voorafgegaan.