Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Erw
Eigenlijk bent u heel relevant bij dit onderwerp.
Er is een prestatie economie.
Er is, door Staat, een bezigheidseconomie.
De laatste wordt betaald door de eerste.
Prestatie is welvaartscreerend.
Bezigheid is welvaartsvernietigend.
U schooit zich duidelijk bij de laatste.
Op het cosmetische vlak: wat hier "sos" wordt genoemd, refererende naar "socialist", is dus net het omgekeerde: het zijn asocialen.
Hun grootste bekommernis is andermans prestatie kunnen bemachtigen zonder genoopt te zijn tot de ervoor gevraagde tegenprestatie. Een woord als "sossenstaakbond" is daarom erg toepasselijk, niet enkel op stakingsdagen, maar op elke minuut die ze, via hun door Staat gegeven privileges, vullen met bezigheid ipv prestatie.
Van op het werk staan babbelen zogezegd 'voor vakbondsaangelegenheden' via 'uitdelen vakbondsboekjes' tot de zogenaamde "vakbondsopleidingsdagen".
En natuurlijk, zoals typerend voor alle gesponsorden / bevoordeelden door het staatsapparaat - elkeen in de bezigheidseconomie, veinzen ze voortdurend onderling conflict. Strategie "Big Lie", om diegenen die ze duperen een rad voor het ogen te draaien opdat ze "binnen de club" zouden blijven stemmen. De "harde", de "redelijke", de "neutrale", enz.
De bezigheidseconomie heeft dat gemeen met straatbendes:
- dag 1, bendelid A gaat de winkel binnen en slaat alles uit de rekken.
- dag 2, bendelid B gaat de winkel binnen en biedt bescherming aan tegen bendelid A, tegen een dik % van de winkeliers winst.
- dag 3, bendeleden A en B verdelen de buit.
Van winkel tot hele economie en samenleving - dat laatste zijnde hun "planeconomie" met als toplevel "instituten" als centrale bank en IMF.
|
Denkt u nu echt dat de NMBS zijn werknemers gaat betalen om bezig te zijn.
We worden betaald om te werken, juist gelijk iedereen die werkt.
Want wie gaat het werk anders doen binnen de NMBS?
De bazen in Brussel?