Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Seba
ahja?
Art. 444 Strafwetboek
De schuldige wordt gestraft met gevangenisstraf van acht dagen tot een jaar en met geldboete van zesentwintig frank tot tweehonderd frank, wanneer de tenlasteleggingen geschieden: hetzij in openbare bijeenkomsten of plaatsen; hetzij in tegenwoordigheid van verscheidene personen, in een plaats die niet openbaar is, maar toegankelijk voor een aantal personen die het recht hebben er te vergaderen of ze te bezoeken; hetzij in om het even welke plaats, in tegenwoordigheid van de beledigde en voor getuigen; hetzij door geschriften, al dan niet gedrukt, door prenten of zinnebeelden die aangeplakt, verspreid of verkocht, te koop geboden of openlijk tentoongesteld worden; hetzij tenslotte door geschriften, die niet openbaar gemaakt, maar aan verscheidene personen toegestuurd of meegedeeld worden
|
Inderdaad, het is onmiddellijk duidelijk dat mr. Pianodinges eens te meer ontmaskerd wordt als een goedkope leugenaar. Hij beweerde immers eerst dat de wet op het negationisme slechts een wet was tegen het publiceren van bepaalde meningen en dat Verbeke dus omwille van zijn publicaties werd veroordeeld.
Wie goed de tekst bekijkt, ziet onmiddellijk dat men schuldig kan bevonden worden wanneer men revisionisme bespreekt met enkele personen, wanneer men een lezing erover geeft, wanneer men geschriften erover verspreidt, wanneer men boeken erover laat drukken, wanneer men publicaties erover verkoopt, wanneer men in een zaaltje een voordracht erover geeft, wanneer men iemand eens een pamflet toestopt... Dit alles is in combinatie met de wet op het negationisme en revisionisme, maakt dat dus iedere uiting van een dergelijke mening door de wet bestraft.
Het uiten van de mening wordt aan banden gelegd. Een van onze belangrijkste grondwettelijke rechten, nl. recht op vrije meningsuiting, werd hier in grote mate gefnuikt.