Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe
Ik ervaar het toch wel anders. De mensen zijn in hun doen en laten heel sterk "nordistes", m.a.w. heel weinig verschil met bijvoorbeeld een Vlaming in het zuid-westen van Vlaanderen.
Heb je trouwens ooit met de mensen daar een wat langer gesprek gehad? Dan zul je vaak horen dat ze wel Fransen zijn, maar "anders". Diezelfde reflex zie je ook in de Elzas. Ze staan op hun eigen, regionale identiteit, ook al is die, met het verdwijnen van het Vlaams, deels natuurlijk verloren gegaan.
|
Ik heb dorpswinkeltjes bezocht, en cafés bezocht. Ik zoek zo dadelijk even op waar het was.
Ik heb er gesproken met het oud mensje in het winkeltje.
Zij in oud-vlaams, wat ik amper verstond. Ze verstond mijn Nederlands helemaal niet.
Of in dat cafeetje, waar de waard 'De Schot' heette, en dacht dat het ging over een geweerschot. Maar niet dat een van zijn voorvaderen allicht wel eens iemand uit Schotland zou kunnen zijn geweest. Ook in dat cafeetje kende iemand het deuntje met verwrongen Nederlands van FC de Kampioenen. (Bleek familiale banden in Vlaanderen te hebben).
Of de friturist op het marktpleintje van .... die na mijn bestelling gehoord te hebben niet anders kon zuchten dan dat ik Belg was, want die bestellen allemaal zonder uitzondering steeds dezelfde dingen.
Of toen ik verbleef in een B&B op de 'schreve', waar zij Vlaams was, en hij Frans. Hoewel ze beiden Vlaanders spraken, was de voertaal er vooral Frans.