Flaubert beweerde reeds dat het algemeen stemrecht een "schande voor de geest" is, Montalembert noemde het een "vergif". Renan zei dat "de verkiezing een gemiddelde opinie oplevert inferieur aan het geestesvermogen van een middelmatig individu". De liberale democratie(sic) verdeelt de maatschappij en het volk. Het betekent de heerschappij van instabiliteit en incompetentie, de dictatuur van de middelmatigheid en het getal. Partijpolitiek verdeelt het volk en doet een endemische vorm van burgeroorlog ontstaan. Verkiezingen en parlementarisme helpen de middelmatigheid aan de macht.
Door het afhankelijk zijn van de herverkiezing zijn machthebbers niet in staat tot het uitwerken van projecten en visies over lange termijn en kan men geen onpopulaire maatregelen nemen. De huidige politici dienen om bij zoveel mogelik personen in het gevlei te komen, te appelleren aan de laagste instincten. Liberale democratie(sic) leidt onherroepelijk tot anarchie, massa-hedonisme en egalitair materialisme. De heerschappij van de "vrijheid" wordt een dictatuur van de kwantiteit. Maurras zei reeds dat liberale democratie "alles consumeert wat vorige generaties geproduceerd hebben". We worden geconfronteerd met een tirranie van de publieke opinie. Liberale democratie(sic) egaliseert en verlaagt alles omdat gelijkheid en laagheid in haar principes vervat zijn. Het uitschot, het gepeupel kan de wetten maken.
Dat iedereen een gelijke stem heeft kan ronduit gebvaarlijk zijn want niet iedereen is even bekwaam. Het gevolg van het electoralisme is dat men -verkeerdelijk- denkt dat "autoriteit"(een KWALITEIT) kan voortvloeien uit het getal (een KWANTITEIT)! De opinie van het grote getal is daarom nog niet de goede opinie. De "besten" in een maatschappij vormen steeds een minderheid. Daarom dat de incompetentie en de onbenulligheid van de huidige machthebbers onvermijdelijk voortvloeien uit de burgers die hen verkiezen.
|