[Jacob Van Artevelde]

JAAR------Bevolkingsaantal Istanboel
1897---- 1.059.000
1901------ 942.900
1914------ 909.978
1927------ 680.857

De opvallende achteruitgang van het bevolkingsaantal tussen 1897 en 1927 hangt samen met de uitdrijving van de grote Griekse bevolkingsgroep van het toenmalige Konstantinopel door de Turken.
(Bron: Wiki: Bevölkerungsentwicklung von Istanbul.)


In Turkije is de staatsideologie nog altijd één van 'my country right or wrong' en één die geen plaats biedt aan culturele/politieke minderheden die systematisch worden aanzien als subversief en/of staatsvijandelijk.
Doel van de Turkse staat is een oorspronkelijk multi-ethnisch Anatolië om te walsen tot een Turkse eenheidsbrij:
- De Griekse minderheid die na de bevolkingsuitwisseling in Istanbul was gebleven slonk van 300.000 in 1923 tot 5000 vandaag.
- de Armeense minderheid die ook na de genocide nog 250,000 zielen telde telt er vandaag slechts 50,000.

De druk om te assimileren, Turkse namen aan te nemen en de eigen identiteit te verloochenen was voor beide minderheden gewoon te groot.

De Koerden mogen ook nu niet op alle niveaus onderwezen worden in hun eigen taal en mogen bovendien ook niet op een democratische/vredige manier hun afscheiding van Turkije of zelfs politieke autonomie eisen.

Turkije is niet een land van mondige en autonome minderheden zoals bijvoorbeeld Spanje met zijn vele regio's en volkeren maar een unitaire staat waar minderheden met politieke eisen niet welkom zijn.
Past dit in een Europa der regio's en volkeren?

(Bron: http://www.network54.com/Forum/58840...taatsideologie )

IK kan mij daarbij niet ontdoen van de gedachte: Hadden de grootmachten en overwinnaars van WO II ten tijde van het verdrag van Sevres hun kak niet ingetrokken en Europees Turkije / Oost-Thracië voor de Grieken gelaten, waar ze toen ( misschien wel ) ethisch recht op hadden, dan was en nu geen Turks toetredingsprobleem want dan was gans Turkije Aziatisch.