Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door praha
... ik merk helaas dat na een 20-tal posts er nog nergens is aangetoond dat foetussen gezien zouden moeten worden als kinderen en als kinderen met dezelfde rechten
Wel vreemd dat de Boadicea's onder ons toekomstige kinderen onze-burgers zou willen bedelen met onze burgerrechten maar geen zier geeft om andere kinderen diezelfde rechten toe te kennen.
|
Waar zeg ik ergens dat andere kinderen geen gelijke rechten mogen hebben? Ik ben voor gelijke rechten voor iedereen, ook voor wie nog niet geboren is, vanaf 14 weken zwangerschap.
Ik denk dat dit ook goed zou zijn voor mensen die een miskraam moeten verwerken, dat ze misschien ook een beter wettelijk kader krijgen, dan dat er nu is.
Doodgeboren kinderen onder de 22 werken mogen wettelijk in ons land nog niet begraven worden en gooit men weg bij het orthopedische afval, dus bij afgezette benen en dergelijke. Deze wet is ook nog vrij nieuw, maar in mijn ogen nog niet correct, want als je een kindje verliest op 16 weken, heeft dat ook al alle menselijk kenmerken, kan je ook het geslacht zien en dergelijke en ik begrijp dat het dan erg moeilijk is dat te verwerken op die manier.
Natuurlijk is de wet aanpassen dan wel moeilijk, gezien als SPa het er door krijgt, dat kindje van 16 weken ook gewoon geaborteerd mag worden als een hoopje cellen.
Hier wringt dus het schoentje een beetje.
Ik denk dat een foetus kunnen begraven, of toch ergens er herkenning voor krijgen, voor veel ouders een troost en een afsluiting zou mogen zijn.
Ik kan me niet voorstellen wat het moet zijn, te bevallen van een kindje waar je naar uitkijkt, dat je de ene dag in je buik voelt trappelen en dat de volgende dag als perfect mini mensje dood geboren wordt.
Dat maken helaas veel ouders mee. Je pakt hen het recht op rouwen een stuk mee af, als je dat kindje juridisch tot een hoopje cellen herleidt, dat je zonder problemen nog had mogen dood doen.
Mijn moeder heeft ook een kindje op 18 weken weten geboren worden. Dat schreeuwde bij de geboorte en was enkele minuten later dood. Dus het leefde even buiten de baarmoeder. Het was dus "maar" een hoopje cellen dat niet het recht heeft om te bestaan?
Die moeder had niet het recht om haar kindje te begraven. Het was een meisje. De bevalling was in gang gezet, doordat de moeder aangereden was door een dronken chauffeur. Die man kan heeft het leven van dat kind op zijn geweten, maar is er met een lichte straf vanaf gekomen, want officieel heeft hij geen moord op zijn geweten, maar probeer dat wel eens te vermelden aan die mensen die hun kindje kwijt zijn.
Officieel is het dus maar een hoopje cellen. Dat is dus waar ik het moeilijk mee heb, want ik vond dat het wel een kind was.
Als die dronken chauffeur nu de broer van het kindje, die naast de moeder mee liep, ook had dood gereden, dan had hij een zwaardere straf. De moeder had haar zoontje van 3 jaar nog opzij kunnen duwen en kreeg zo de klap van de auto.
Het was midden jaren '70 en ze hebben de moeder nog kunnen redden, maar het kindje dus niet en de baarmoeder was gescheurd door de klap en konden ze ook niet redden. Broertje was ontroostbaar, omdat hij uitkeek naar zijn zusje, dat nooit ging komen.
Door dit verhaal ben ik anders gaan denken.