[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door BWarrior

Ik ontken dat inderdaad met klem. Als men werkelijk heel België wilde verfransen had men maar moeten doen zoals tijdens de periode 1795-1815 toen zelfs Nederlandstalige toneelstukken verboden waren. Men zou minstens om te beginnen in de Grondwet moeten inschrijven dat er maar één taal was: het Frans. En geen taalvrijheid afkondigen.

En al zeker geen wetten uitvaardigen die het Nederlands ook in Wallonië oplegden, bv. die op de militaire strafrechtspleging eind 19de eeuw.

Ondertussen vraag ik me nog steeds af waar ik de door u aangehaalde brief kan lezen.

Je "vergeet" voor het gemak dat de Belgische grondwet maar in één taal geschreven werd, het Frans, en dat daar ruim 130 jaar geen verandering in kwam. Pas toen alle hoop was opgegeven om de Vlamingen te verfransen werd hen een Belgische grondwet in hun taal gegund. Je maakt dus zelfs geen straatkat wijs dat de vrijheid van taal bedoeld was voor de Vlamingen. De vrijheid van taal was uitsluitend bedoeld om de Franstaligen in héél Belgique het recht te geven om Frans te spreken. Wat ook gebeurde, maar desondanks niet het bedoelde effect had. Jij, als historicus weet dat evengoed als ik, maar je kan je francofone aard niet ontkennen. Dat heb je tot in den treure bewezen op dit forum,en dat heb je in deze draad opnieuw bewezen. Je trekt geschiedkundige feiten in twijfel die staan als een fort, maar een Franstalige rattachist die uit volle borst, en herhaaldelijk "leve de republiek Frankrijk" schreeuwde heb je nog nooit terecht gewezen. Franstalig zijn volstaat voor een BUBbel om niet, nooit, terecht te worden gewezen. Je bent eens te meer door de mand gevallen, Bruno.

Herlees nog eens je eigen schrijfsel van 12 jaar geleden, Bruno. Vooral de laatste paragraaf.

DE ONBREEKBARE VOLKSGEEST

Vaderlandsliefde is een belangrijke en noodzakelijke herberg in deze onzekere tijden. Alle inwoners van staten zijn doorgaans fier op hun natie. In België proberen politici mensen te doen geloven dat ze geen Belg mogen zijn, maar Vlaming of Waal moeten zijn. Onder meer vanuit die optiek is het nauwelijks verwonderlijk te noemen dat het Belgisch volk –ons volk- zich in de steek gelaten voelt door haar leiders; Wij moeten onze medeburgers vertellen dat er hoop is. Dat we vertrouwen hebben in een betere toekomst die kan bereikt worden door een teruggrijpen naar de waarden van ons gedeeld collectief geheugen, naar de wortels van onze volksgeest

Deze volksgeest is wat ons bindt, onze hoop, gedachten en wensen die ons, bovenal, tot Belg verheffen. Belg zijn is een eretitel, want het impliceert deel uitmaken van een staat die de parel is van Europa, het epicentrum van de Europese politieke en economische activiteit. Belgen zijn vreedzaam, maar waakzaam. Laten wij duidelijk maken dat we deze waakzaamheid moeten koesteren, zeker in deze tijd van politieke intriges door mensen die de band met hun volk verloren of, erger, doorgeknipt hebben.

De volksgeest is sterk, onbreekbaar, altijd aanwezig. De kracht die ervan uitgaat zegt ons dat we een sterk België willen. Een sterk en verenigd België. Daar kunnen we trots op zijn, wij moeten de wereld tonen dat we Belg zijn. We mogen niet vergeten dat vele landen ons het burgerschap van deze schitterende natie benijden.

Als we willen dat onze kinderen en kleinkinderen nog in een verenigd land leven, moeten we nu ingrijpen en de Wetstraat laten voelen: jullie krijgen ons niet kapot, ons volk leeft!

Laten we trots zijn om Belg te mogen zijn. Maar deze trots is ook een wapen dat men niet uit onze handen slaan kan, een gebalde vuist als het moet, een uitgestoken hand als het kan. Hard naar de buitenwereld die ons vaak bedreigt, zacht voor onze mensen. Voor de Belgische mannen, vrouwen en kinderen.

Onze vrienden moeten deze boodschap uitdragen waar ze gaan. Ons volk mag niet vergaan, België moet herenigd, verenigd worden, wij willen één land met één regering. Deze woorden: eenheid, volksgeest, zelfverzekerdheid zijn geen loze kreten. Het gaat immers om de waarheid, van de Belgen, voor de Belgen. Het moet.

Bruno Yammine

"Moeten" staat op stal, Bruno.
De woorden die ik in het vet zette wijzen op wanhoop. Belgiqiue is géén natie en geen eensgezind volk. Nooit geweest en zal het ook nooit worden. Er is geen eenheid, noch eenzelfde volksgeest. Nooit geweest.
Wat nooit verenigd is geweest kan moeilijk her-enigd worden.
Belgique is niet één land, één volk en één regering, maar een verdeeld ministaatje met een hele resem regeringen. D�*t is de waarheid.

Belgique zal, ondanks jouw voorgewende zelfzekerheid, NOOIT meer unitair worden maar "vergaan".
Hoezeer je dat ook ontkent, dat Belgique nooit een "natie" zou worden werd méér dan eens, en vanaf zijn ontstaan uit gewelddadig separatisme, voorspeld. Alles wijst er op dat niet Bruno Yammine, maar die "profeten" gelijk zullen krijgen.