[Jay-P.]

Oorspronkelijk geplaatst door kelt

zo simpel is het....

Ergens tot in de vroege jaren tachtig van de vorige eeuw was het normaal dat een nieuwe werknemer onder de vleugels van een ervaren "peter" gesteld werd en feitelijk door het bedrijf opgeleid werd.Gelul dat "de scholen dit-,en de scholen dat-,moesten doen hoorde je wel,maar de bedrijven wisten wel dat zijzelf de klus moesten klaren.

Toen kwamen "moderne tijden",die er op neer kwamen dat werknemers er absoluut niet moesten op rekenen dat ze tot hun pensioen in een bedrijf zouden werken.Om dat duidelijk te maken werd jaar na jaar de ervaring buiten geduwd in de vorm van brugpensioneringen,desnoods het sluiten van afdelingen en overplaatsingen van aktiviteiten naar goedkopere oorden.Menig bedrijf pleegde daarmee eigenlijk zelfmoord door langzame verstikking.

Ik behoor tot de "generatie" die dat mocht aanschouwen....ben aan mijn tigste werkgever toe,en opzettelijk geen specialist geworden in niks.Want een echte specialist zou beter zelfstandige worden dan werknemer.....Specialistische werknemers horen in dergelijke tijden aan den dop want "niet flexibel inzetbaar" volgens hun cv,zo erg is het.
En nu staan we waar we staan,na decennia effectieve desindustrialisering trekt de economie in Vlaanderen weer wat aan,en ondanks een gegroeide bevolking en nog meer jongeren dan ooit op de arbeidsmarkt vinden de bedrijven maar moeizaam personeel.De nieuwe generatie kandidaat werknemers heeft het namelijk,noodgedwongen,afgeleerd om aan "dingen maken,fysieke dingen doen",te denken als carriere.(ze hebben GEZIEN wat er met hun vaders,ooms,tantes...gebeurd is...)
alles komt terug

Automatisch vraag ik mezelf dan af waarom niet zelf specialist en zelfstandige geworden ?